شماره ركورد كنفرانس :
5480
عنوان مقاله :
چينه‌شناسي افق‌هاي بالايي سازند مراغه
پديدآورندگان :
ميرزايي عطاآبادي مجيد majid.mirzaei@znu.ac.ir دانشيار گروه زمين شناسي، دانشكده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ايران , پارسازاد معراج merajparsazad@znu.ac.ir دانشجوي كارشناسي ارشد چينه نگاري و ديرينه شناسي، گروه زمين شناسي، دانشكده زمين شناسي، دانشگاه زنجان , يانوچكو يوراي jurjaj.janocko@tuke.sk استاد انستيتو علوم زمين، دانشكده برگ، دانشگاه صنعتي كوشيتسه، كوشيتسه، اسلواكي , رباني جواد rabbani@znu.ac.ir استاديار گروه زمين شناسي، دانشكده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان
كليدواژه :
سازند مراغه , چينه‌شناسي , ميوسن پسين , آذرآواري , مهره داران.
عنوان كنفرانس :
شانزدهمين همايش ملي انجمن ديرينه شناسي ايران
چكيده فارسي :
با توجه به تمركز بيشتر مطالعات سازند مراغه بر روي قسمت هاي پاييني فسيل دار آن، بررسي چينه‌شناسي بخش هاي بالايي سازند مراغه در برش‌هاي مختلفي در دره رود مردق صورت پذيرفته است. بر اين اساس برش هاي چندي از روستاي كرج آباد تا كرده ده مورد مطالعه قرار گرفته تا اطلاعات بيشتري از ويژگي هاي چينه شناسي و احيانا ديرينه شناسي آن آشكار شود. برش هاي برداشت شده عمدتا بين 100 تا 150 متر ضخامت داشته و سنگ شناسي غالب آنها مشابه با سنگ شناسي قسمت هاي زيرين سازند مراغه بوده كه متشكل از رس و گل سنگ، خاك هاي قديمي، ماسه و سيلت، توف و پوميس آتش فشاني و مجموعه اي از آنها مي باشند. در نزديكي دامنه هاي سهند لايه هاي آتشفشاني موجود در بخش هاي بالايي سازند مراغه ضخيم تر و برجسته تر با گسترش جانبي بهتر و آشكار تري مي باشند. در دامنه هاي سهند از ميزان رسوبات آواري و رسي به شدت كاسته شده و رسوبات آذرآواري همچون آگلومرا سنگ شناسي اصلي را تشكيل مي دهند كه ضخامت آنها به بيش از 100 متر مي رسد.
