شماره ركورد كنفرانس :
5480
عنوان مقاله :
شواهد پالينولوژي در بازسازي محيط ديرينه نهشته‌هاي ترياس بالايي، جنوب طبس، ايران مركزي
پديدآورندگان :
هاشمي‌يزدي فيروزه F.hashemi@rifr-ac.ir استاديار، مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران. , سجادي‌هزاوه فرشته Sajjadi39@ut.ac.ir دانشيار، دانشكده زمين‌شناسي، پرديس علوم، دانشگاه تهران , ميرپور شاه‌ابوالقاسمي نرگس سادات nargesmirpoor@ut.ac.ir كارشناسي ارشد، دانشكده زمين شناسي، پرديس علوم،دانشگاه تهران
كليدواژه :
محيط ديرينه , سازند نايبند (بخش قدير) , اكوگروههاي اسپورومورفي , پالينوفاسيس , طبس
عنوان كنفرانس :
شانزدهمين همايش ملي انجمن ديرينه شناسي ايران
چكيده فارسي :
براي بازسازي محيط تشكيل نهشته‌هاي ترياس پسين، سازند نايبند (بخش قدير) در جنوب طبس، در چاه اكتشافي شماره 954 از داده‌هاي پالينولوژي استفاده شد. در رسوبات مورد مطالعه پالينومورف‌هاي متنوعي با حفظ شدگي متوسط تا خوب، شامل ميوسپورها (اسپور و پولن‌ها)، سيست داينوفلاژله‌ها، اسپور جلبك‌ها و قارچ‌ها و پوسته داخلي فرامينيفرها وجود دارند. در مجموع 38 گونه اسپور (متعلق به 22 جنس)، 26 گونه پولن (منتسب به 19 جنس) شناسايي شد. براساس اطلاعات مربوط به اكوگروههاي اسپورومورفي در چاه اكتشافي 954، نسبت پايين جوامع گياهي Upland/Lowland و نسبت بالاي جوامع گياهي Lowland/Coastal + Tidal و درصد پايين جامعه گياهي Upland SEG حكايت از پايين بودن نسبي سطح آب دريا در چاه مورد مطالعه و رسوبگذاري در محيط كم عمق دارد. نتايج حاصل از ترسيم نمودارهاي مربوط به پالينوفاسيس بخش قدير نيز يك محيط ساحلي كم عمق، كم اكسيژن با سرعت رسوبگذاري پايين را معرفي مي‌نمايد كه با نمودارهاي اسپورومورفي (SEGs) كاملاً مطابقت دارند.
