مطالعه و معرفي ظرفيت‌ها و توانمندي هاي معدني استان اردبيل

استان اردبيل با وسعتي معادل 18210 كيلومتر مربع در شمال باختري ايران قرار دارد اين استان داراى 9 شهرستان، 21 بخش، 19 شهر و 63 دهستان‌مى باشد. اين استان بين استانهاي گيلان، زنجان، آذربايجان شرقي و جمهموري آذربايجان قرار گرفته است، بيش از 3/2 از وسعت هيجده هزار كيلومتر مربعي استان اردبيل از سنگهاي آتشفشاني و ولكانوسديمنتي پالئوژن، نئوژن و كواترنري پوشيده شده است. باقيمانده مساحت استان را واحدهاي رسوبي كربناتي – تخريبي با سن پالئو- مزوزوئيك بخود اختصاص داده است. از شمال به جنوب استان، شامل نهشته هاي كواترنري دشت مغان، دشتهاي اردبيل، مشكين شهر و خلخال، نهشته هاي فليشوئيد گرمي- خمارلو، زون آتشفشاني سبلان، زون وسيع ولكانيكي پالئوژن، حوضه هاي رسوبي نئوژن اردبيل _ كيوي، سري پالئوزوئيك – مزوزوئيك جنوب باختري خلخال ميباشد. منابع مرتبط با پي سنگ و پوشش پلاتفرمي عموما از نوع سنگ آهك بعنوان سنگ نما ، مصالح ساختماني و منابع مرتبط با ولكانيسم كالكوآلكالن تا شوشونيتي ترسير كاني سازيهايي از نوع خاكهاي صنعتي ، پرليت ، پوكه آتشفشاني، دياتوميت ، پوزولان ، زئوليت. سيسم ولكانو–پلوتوني تأخيري با فرآيندهايي از ماگماتيسم نوع پورفيري ، نيمه آتشفشاني و پلوتونيسم و پديده هاي دگرساني از نوع پر سولفور(High Sulphide)در اطراف سبلان ، نقدوز و سرخانلو با احتمال كاني سازي هاي فلزات پر بها(Au Ag)و كم ، آلونيت ، كائولينيت ، انواع زاجها ، پرليت و در زون هشجين- نير و مجدر–زرج آباد كه ميتواند بعنوان الگويي از مدل كاني سازي اپي ترمال مطرح باشد. ماگماتيسم گرانيتي– مونزونيتي كاني سازيهاي مس ، موليبدن ، سرب ، روي را دارند كه منحصر به توده هاي گرانيتوئيد بعد از ائوسن است. متالوژني منابع معدني مرتبط با آتش فشاني سبلان و قصر داغ به شكل پوزولان، پوكه معدني، خاكهاي صنعتي، منگنز، تراورتن ، منابع زمين گرمايي، آبهاي معدني، دياتوميت ، خاكهاي رسي پيرامون سيستم هاي آتشفشاني پليوسن– كواترنر است .

Ardabil province with an area of 18210 square kilometers is located in the north-west of Iran, this province has 9 cities, 21 districts, 19 cities and 63 villages. This province is located between the provinces of Gilan, Zanjan, East Azerbaijan and Republic of Azerbaijan, more than 2.3 of the area of eighteen thousand square kilometers of Ardabil province is covered with Paleogene, Neogene and Quaternary volcanic and volcanosedimentary rocks. The remaining area of the province is occupied by carbonate-destructive sedimentary units with Paleo-Mesozoic age. From north to south of the province, including Quaternary deposits of Maghan Plain, Ardabil, Mishkin Shahr and Khalkhal plains, Garmi-Khamarlo flyschoid deposits, Sablan Volcanic Zone, Paleogene Volcanic Zone, Neogene Ardabil-Kiwi sedimentary basins, Paleozoic-Mesozoic series in the south Bakhtari is anklet. Resources related to foundation stone and platform cover are generally limestone type as face stone, building materials and resources related to calc-alkaline volcanism to Shoshonite trace minerals such as industrial soils, perlite, volcanic pumice, diatomite, pozzolan, zeolite. Late volcanic-plutonic seism with processes of porphyry type magmatism, semi-volcanism and plutonism and high sulphide alteration phenomena around Sablan, Naqdoz and Sarkhanlo with the possibility of mineralization of high-value (Au Ag) and low-value metals. , alunite, kaolinite, types of alums, perlite and in Hashjin-Nir and Majdar-Zarrajabad zone, which can be considered as a model of epithermal mineralization model. Granitic-monzonitic magmatism has copper, molybdenum, lead, and zinc mineralizations, which are unique to post-Eocene granitoid masses. Metallogeny of mineral resources related to Sablan and Qasr Dagh volcanoes is in the form of pozzolan, mineral pumice, industrial soils, manganese, travertine, geothermal resources, mineral waters, diatomite, clay soils around Pliocene-Quaternary volcanic systems.