ارزيابي عملكرد و اجزاي عملكرد خردل سياه (.L nigra Brassica )و باقلا (faba Vicia )در شرايط كشت مخلوط تحت كاربرد كودهاي زيسيتي و شيميايي

Assessment of yield and yield components of Faba bean (Vicia faba) and black mustard (Brassica nigra L.) on intercropping condition under chemical and bio-fertilizer usage.

كشت مخلوط يكي از روش هاي سازگار با محيط است كه به منظور بهبود مصرف منابع و كنترل علف هاي هرز مورد استفاده قرار مي گيرد. به منظور تحقيق اثر كشت مخلوط روي عملكرد خردل سياه و لوبيا، آزمايش براساس به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه تبريز در سال 1396 به مورد اجرا گذاشته شد. تيمارها شامل: در اين آزمايش الگوهاي مختلف كشت خالص و مخلوط شامل: 1- كشت خالص باقلا، 2- كشت خالص خردل سياه، 3- كشت مخلوط افزايشي با نسبت 50 درصد خردل سياه و تراكم مطلوب تك‌كشتي باقلا و 4- كشت مخلوط افزايشي با تراكم مطلوب دو گونه در تك‌كشتي مي‌باشد. كود نيز در چهار سطح شامل: 1- شاهد (عدم كاربرد كود)، 2- كودهاي زيستي (ازتو بارور 1 و فسفات بارور 2)، 3- كودهاي زيستي + 50 درصد كود شيميايي اوره و 4- كودهاي زيستي + 100 درصد كود شيميايي اوره مي‌باشد. كود شيميايي مورداستفاده نيز شامل كود اوره (حاوي 46% نيتروژن) به ميزان 150 كيلوگرم در هكتار به روش نواري مي‌باشد. كودهاي زيستي مورداستفاده شامل ازتو بارور 1 و بارور 2 است كه به ترتيب حاوي باكتري‌هاي تثبيت‌كننده نيتروژن و حل‌كننده فسفات مي‌باشد. نتايج نشان داد كه اثر الگوهاي مختلف كشت و كود دهي بر روي تعداد نيام در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه و عملكرد دانه در واحد سطح معني دار شد اما بر روي ارتفاع بوته تفاوت معني داري نشان نداد. حداكثر عملكرد دانه در واحد سطح در باقلا در كشت خالص باقلا بيشتر از الگوهاي كشت مخلوط بود. همچنين، بيشترين عملكرد دانه خردل سياه در الگوي كشت مخلوط 50 درصدي دو گياه و در اثر كاربرد كودهاي زيستي و شيميايي بصورت تلفيقي به دست آمد. بنابراين با ملاحظه عملكرد بالاي دانه خردل سياه در تيمار كشت مخلوط با باقلا با نسبت برابر 50 درصد مي تواند در شرايط آب و هوايي منطقه مورد توجه قرار گيرد.