فناوري‌هاي نوين و آلودگي هوا، بررسي عملكرد شركت‌ها در ايران

Modern technologies and air pollution, investigating the performance of companies in Iran

توسعه فعاليت صنعتي، همواره با توليد بيشتر آلاينده‌ها همراه است. آلاينده‌ها مواد سمي و خطرناكي هستند كه با محيط زيست سازگاري ندارند و موجب آلودگي مي‌شوند. گسترش شديد صنايع در سال‌هاي اخير منجر به انتشار ميزان بسيار بالايي از آلاينده به محيط شده است كه موجب افت كيفيت زندگي انسان و ساير جانداران در مناطق بي‌شماري گرديده است. انتشار آلاينده‌هاي گازي و فرار به اتمسفر موجب گسترش آلودگي هوا مي‌شود. تشديد آلودگي هوا اثرات جبران ناپذيري بر روي سلامتي، مانند بيماري‌هاي تنفسي، قلبي-عروقي و پوستي، اختلالات عصبي، ابتلا به سرطان و كاهش اميد به زندگي دارد. آلودگي هوا همچنين تأثير مستقيمي بر روي اقليم دارد. آلودگي هوا، با افزايش دماي جهاني و ايجاد تغييرات اقليمي صدمات سنگيني بر محيط زيست، بهداشت و سلامت جهاني دارد. با توجه به اهميت ابعاد مسئله آلودگي هوا، قوانين و چارچوب‌هايي براي فعاليت صنعتي در نظر گرفته شده است. اما افت مستمر كيفيت هواي كره زمين و گرمايش مداوم آن، نشان از عدم كارآيي اين قوانين مي‌دهد. در اين موقعيت، راه‌حل مشكل اين است كه صنايع، به‌عنوان توليد كننده عمده آلاينده‌ها، مسئوليت آن را پذيرا باشند و در راستاي كاهش ردپاي آلاينده‌هاي خود اقداماتي را انجام دهند. مسئوليت اجتماعي شركت‌ها مجموعه‌اي از اقدامات داوطلبانه شركت براي ايفاي نقش مثبت نسبت به‌عنوان بخشي از جامعه است. اين اقدامات در زمينه آلودگي هوا زماني به حداكثر اثربخشي خود مي‌رسند كه با فناوري‌هاي نوين همراه باشند و در اين مقاله ضمن بررسي ابعاد و عوامل مشكل آلودگي هوا، قناوري‌هاي نوين كارآمد در زمينه كنترل آلودگي هوا مطرح شده و مسئوليت اجتماعي برخي از شركت‌هاي ايراني در اين حيطه مورد تحليل قرار گرفته است.