اهميت جلبكها به عنوان سوخت زيستي و انرژي پاك

The importance of algae as biofuel and clean energy

محدويت سوختهاي فسيلي و آلودگي زيست محيطي ناشي از احتراق آن، موجب بحران انـرژي و زيست محيطي شده است. در همين راستا سوختهاي جايگزين و در راس آن بيوديزل بيش از پيش مـورد توجه قرار گرفته اند. نوعي بيوديزل قابل استحصال از انواعي از جلبكها هستند. جلبكها موجوداتي شبيه گياهان هستند كه با توليد روغن مي توانند جهت استحصال سوخت مورد استفاده قرار گيرند. قيمت بالاي روغنها، افزايش تقاضا و بحران جهاني غذا سبب گرديده تا كشت جلبكها به عنوان سوخت زيستي مورد توجه خاص قرار گيرد. از خصوصيات اين موجودات مي توان به عدم تاثير منفي برمنابع آب، قابليت توليد بوسيله آب اقيانوس و فاضلاب، تجزيه در طبيعت و بيضرر بودن آن براي محيط زيست اشاره كرد. آنها داراي توانايي كاهش دي اكسيدكربن اتمسفر از طريق جايگزيني با سوختهاي فسيلي حاوي هيدروكربنها هستند. جلبكها قادرند تا 300 برابر بيشتر از محصولات روغني سنتي نظير نخل روغني و سويا، روغن توليد كنند. فرآيند توليد شامل: كشت جلبك، برداشت زيست توده، استخراج روغن و تبديل آن مي باشد. دو نوع سيستم باز و بسته براي كشت جلبك وجود دارد كه دراينجا مورد ارزيابي قرار مي گيرد. در هر دو سيستم تأمين آب، مواد غذايي، زمين و نور ضروري بوده و جهت كشت مديريت مي شوند. حوضچه هاي باز نسبت به فتوبيوراكتورهاي بسته بازدهي بيشتري دارند چون از سطح تماس وسيعتري برخوردار بوده و نور بيشتري دريافت مي كنند. يكي از معايب اصلي سيستم باز، كنترل مشكل پارامترها در مقايسه با سيستم بسته است. نيتروژن، فسفر و پتاسيم عناصر اصلي رشد جلبك و قسمت اعظم كودهاي مورد استفاده را تشكيل ميدهند. سيليس و آهن عناصر كم مصرف بوده و كمبود آنها سبب محدوديت رشد و كاهش عملكرد مي شود.