اثر نانو بر خواص فيزيكي كامپوزيت حاصل از سبوس برنج و پلي اتيلن سنگين

The Effect of Nano on physical properties of composites using rice bran and heavy polyethylene

نانوكامپوزيت چوب‌‌ پلاستيك از اختلاط پليمر به عنوان ماتريس و الياف ليگنوسلولزي به عنوان تقويت كننده و سازگاركننده به عنوان عامل جفت كننده ماتريس، با استفاده از فناوري نانو حاصل مي گردد كه برخي از مواد افزودني جهت بهبود و افزايش خواص كاربردي به آن ها افزوده مي‌‌شود. در اين تحقيق اثر نانوذرات رُس بر خواص فيزيكي و مكانيكي چندسازه چوب پلاستيك با استفاده از سبوس برنجو پلي اتيلنسنگين مورد پژوهش قرار گرفت. سبوس برنج يكي از پسمانده‌‌هاي محصولات كشاورزي مي‌‌باشد كه به‌‌طور طبيعي نسبتاً فيبري است و براي آماده شدن و استفاده در توليد تخته به انرژي كمي نياز دارد. براي اين منظور نمونه ها در سه سطح 30 ،40و50 درصد سبوس برنج به عنوان ماده تقويت كننده و پلي اتيلن دانسيته سنگين به عنوان پليمر و همچنين نانورُس در سطوح 3،0 و5درصد وسازگاركننده MAPE به مقدار 3درصد وزني ثابت مورد استفاده قرار گرفته و پس از مخلوط شدن توسط دستگاه اكسترودر دوماردونه غير همسوگرد، اكسترود گرديدند؛ سپس در دستگاه خردكن به گرانول تبديل شدند، در ادامه توسط دستگاه اتوكلاو خشك گرديدند، سپس جهت تهيه نمونه هاي آزموني استاندارد از دستگاه قالبگيري تزريقي(RIM) استفاده گرديد. نمونه ها تحت آزمايشات فيزيكي شامل مقاومت به جذب آب 2 و 24ساعت قرار گرفتند. درآزمايشات فيزيكي نتايج نشان داد؛ كمترين ميزان جذب آب بعد از 2ساعت مربوط به استفاده از 50درصد سبوس برنج و 5درصد نانورُس مي باشد. كمترين ميزان جذب آب بعد از 24ساعت مربوط به استفاده از 40درصد سبوس برنج و 5درصد نانورُس مي باشد.