بررسي تاثير انرژي تجديد پذير بر كاهش تخريب محيط زيست در ايران

Investigating the impact of renewable energy on reducing environmental degradation in Iran

مهمترين اولويت‌هاي جهاني براي توسعه پايدار، كاهش انتشار گاز دي‌اكسيد كربن است. از طرف ديگر استفاده از انرژي بدست-آمده از سوخت هاي فسيلي به منظور رشد اقتصادي و توليدات كشاورزي، منجر به افزايش قابل توجهي در انتشار CO2 مي شود. به دليل افزايش مصرف سوخت فسيلي و پيامدهاي شديد زيست محيطي، اقتصادهاي چند مليتي به سرعت در حال تغيير به سمت منابع تجديدپذير كارآمدتر هستند. با اين وجود، تحقيقات اندكي در مورد رابطه بين توليدات بخش كشاورزي و استفاده از انرژي هاي تجديدپذير با پايداري زيست محيطي انجام شده است. در اين مقاله، به بررسي رابطه ميان ارزش افزوده بخش كشاورزي، مصرف انرژي تجديدپذير و تجديدناپذير، رشد اقتصادي، تراكم جمعيت، آزادي تجارت بر انتشار گاز دي اكسيد كربن طي دوره 1970 تا 2022 در ايران پرداخته شد. با توجه به نتايج آزمون ايستايي، از تحليل همجمعي موسوم به روش خود رگرسيو با وقفه‌هاي گسترده (ARDL) استفاده شد. نتايج نشان داد كه افزايش مصرف سوخت هاي فسيلي، توليدناخالص داخلي، ارزش افزوده بخش كشاورزي، تراكم جمعيت و باز بودن تجارت تاثير مثبت و معني داري بر انتشار آلودگي دارند. اما افزايش مصرف انرژي تجديد پذير، كاهش انتشار آلودگي را به دنبال خواهد داشت. نتايج الگوي تصحيح خطا نشان مي دهد كه نزديك به صد درصد از انحرافات طي يك دوره اصلاح مي شوند.