ارزيابي راهبردي محيط زيستي استحصال انرژي تجديدپذير از پسماند

انرژي، در زندگي انسان و توسعه اقتصاد نقش كليدي داشته و دارد. افزايش تقاضاي جهاني انرژي، اثرات مخرب سوخت هاي فسيلي و كاهش منابع انرژي، لزوم جايگزيني منابع انرژي جديد و تجديدپذير را پررنگ تر ساخته است. از سوي ديگر، افزايش جمعيت و تغيير سبك زندگي، باعث توليد حجم انبوهي پسماند در شهرها شده و رفع معضلات ناشي از آن، دغدغه اصلي مديران شهري محسوب مي گردد. مديريت صحيح اين منبع مي‌تواند، آن را به منبع ارزشمندي براي انرژي تبديل كند. توليد انرژي از پسماند، به عنوان انرژي تجديدپذير جديد، مي تواند در برنامه‌ريزي توسعه پايدار قرار ‌گيرد. از اين رو، طرح استحصال انرژي از پسماند شهر تهران، پتانسيل قابل توجهي هم براي كاهش اثرات محيط زيستي محل هاي دفن زباله و هم بهره مندي از مزاياي اقتصادي و محيط زيستي آن به عنوان انرژي تجديدپذير را دارد. پژوهش حاضر در بردارنده نتايج ارزيابي استراتژيك محيط زيستي(SEA) طرح استحصال انرژي از پسماند به منظور ادغام ملاحظات محيط زيستي در اين طرح است. به اين منظورگام هاي فرآيند SEA، اعم از غربالگري و دامنه يابي، شامل: تببين نحوه مشاركت ذينفعان و اهداف SEA، شناسايي نكات كليدي محيط زيستي در طرح و معرفي گزينه هاي جايگزين(زباله سوزي، پيروليز، پلاسما، هضم بي هوازي و استحصال گاز محل دفن)، انجام شد. سپس گزينه هاي جايگزين، با مرور منابع و با در نظر گرفتن معيارهاي فني، اقتصادي و محيط زيستي ارزيابي شدند. با بررسي و ارزيابي آلترناتيوها، روش استحصال گاز از لندفيل به عنوان گزينه برتر انتخاب شد. پس از انتخاب استخراج بيوگاز از محل هاي دفن زباله به عنوان روش ترجيحي، ارزيابي اجراي طرح در مقابل عدم اجرا براي تعيين مزاياي طرح انجام شد. متعاقباً، براي اثرات محيط زيستي شناسايي‌شده در مرحله دامنه يابي، اقدامات اصلاحي و كاهشي پيشنهاد شد و اهميت اجراي برنامه‌هاي نظارت مستمر براي نظارت بر فرآيند مورد تاكيد قرار گرفت. با توجه به ارزيابي انجام شده اجراي اين طرح، مي تواند علاوه بر مزاياي اقتصادي، اثرات مثبتي بر محيط زيست و سلامت افراد داشته باشد.