ارزيابي طرح تامين و انتقال آب از خليج فارس و درياي عمان به مركز فلات ايران از طريق نمك زدايي (طرح‌هاي شيرين سازي)

با توجه به كمبود منابع آب شيرين در كشور علي الخصوص در مناطق خشك و نيمه خشك فلات مركزي كشور، بحث انتقال آب از درياهاي آزاد (عمان و خليج فارس) به اين مناطق در سال هاي اخير بسيار بحث برانگيز و حائز اهميت بوده است. انتقال آب (بين حوضه‌اي و درياي آزاد) مي‌تواند يك گام موثر در جهت تامين آب شيرين براي اين جوامع، برقراري عدالت اجتماعي و نهايتا نيل به توسعه پايدار باشد، لذا ضروري است كه زيرساخت‌ها و ظرفيت‌هاي لازم براي انجام اين‌گونه طرح‌ها در كشور مورد بررسي قرار گيرد تا از اين طريق كمبودها و كاستي‌هاي موجود شناسايي شده و اقدامات موثر براي حل اين مسائل به كار برده شود. در اين مطالعه با استفاده از تجزيه و تحليل ماتريس SWOT سعي شد تا نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهديد موجود در زمينه انتقال آب در سه سطح سيستمي، سازماني و فردي مورد بررسي قرار گيرد. بدين منظور پرسش‌نامه‌اي تهيه گرديد و توسط ۳۰ نفر از خبرگان شاغل در بخش‌هاي اجرايي مرتبط با مبحث انتقال آب تكميل شد. تجزيه و تحليل پرسش‌نامه‌ نشان داد كه استراتژي‌هاي طراحي شده در اين سطح جزء استراتژي‌هاي تدافعي بوده است. نتايج تحقيق لزوم اهميت پيش‌گيري از انجام فعاليت‌هاي آبخواه و جلوگيري از اقدامات موثر در گسترش بيابان را يادآور مي‌شود كه بايستي اقدامات مهم و اساسي در ارتباط با تدوين قوانين حفاظتي آب در متن برنامه‌هاي پنج ساله ملي توسعه‌اي كشور عملياتي شود و همچنين تلاش شود تا آمار و اطلاعات در مباحث منابع آبي به صورت دقيق و مدون ثبت، جمع‌آوري و آرشيو گردد تا اين داده‌ها بتواند مبناي مناسبي براي تصميم‌گيري مديران و مسئولان در آينده باشد.