بررسي ارتباط بين صفات بيومتري و وزن زنده اكوتيپ هاي مختلف شتر (تك كوهانه) در جنوب استان كرمان

در اين تحقيق صفات ارتفاع جدوگاه، محيط سينه و محيط شكم مربوط به 174 نفر شتر به منظور تخمين وزن زنده شترهاي منطقه جنوب كرمان اندازه گيري شدند. اكوتيپ ها شامل جمعيت هاي شتر رودباري، بومي و پاكستاني بودند. وزن زنده بدن با استفاده از سه صفت ارتفاع جدوگاه، محيط سينه و محيط شكم برآورد شد. داده هاي مورد نظر با استفاده از رويه GLM نرم افزارSAS 9.1 تجزيه و تحليل شدند. ميانگين كلي محيط سينه، محيط شكم و ارتفاع جدوگاه در سه اكوتيپ به ترتيب 95/1 ± 69/181، 31/2 ± 47/224 و 48/1 ± 43/175 سانتي متر بود. همچنين ميانگين وزن بدن در اكوتيپ هاي مذكور به ترتيب 24/4 ± 69/355، 85/8 ± 19/336، 13/6 ± 73/360 برآورد شد. اختلاف ميانگين ارتفاع شانه، محيط سينه و محيط شكم در جمعيت شترهاي پاكستاني نسبت به ساير شترهاي مورد مطالعه معني دار بود. اما شترهاي بومي و رودباري از لحاظ ميانگين صفات ذكر شده با يكديگر اختلاف معني داري نداشتند. اختلاف شترهاي پاكستاني با شترهاي رودباري و بومي از نظر برآورد وزن بدن معني دار بود اما بين شترهاي پاكستاني و بومي اختلاف معني داري وجود نداشت. بين صفات بيومتري محيط سينه، محيط شكم و ارتفاع جدوگاه همبستگي مثبت وجود داشت. وزن زنده بدن نيز همبستگي قوي و مثبتي با صفات بيومتري داشت و حداكثر ضريب همبستگي مربوط محيط سينه با همبستگي بود (96/0=r). نتايج اين مطالعه نشان داد كه صفات بيومتري مي توانند براي برآورد وزن زنده بدن شترها مورد استفاده قرار گيرند.