مطالعه كشتاري الگوهاي هيستوپاتولوژي ضايعات ريوي در شتر يك كوهانه (Camelus deromedarius)، كشتار شده در يكي از كشتارگاه هاي اطراف شهر تهران

بيماري هاي ريوي در شتر بيانگر يكي از مهم ترين موارد ارجاعات كلينيكي در اين گونه دامي مي باشد. در مطالعه حاضر كه در زمستان سال (1390) و در يكي از كشتارگاه هاي اطراف شهر اطراف به اجرا در آمد، از مجموع 48 نفر شتر نحر شده و بازرسي شده پس كشتار، 23 لاشه واجد لزيون هاي ماكروسكپي ريوي تشخيص داده شد. از موارد مثبت با لزيون هاي ماكروسكپي، پس از عكس برداري، نمونه بافت ريوي در ابعاد مناسب اخذ، در فرمالين بافر 10 % تثبيت ، و تحت روش هاي روتين هيستوتكنيك، بلوك هاي پارافيني تهيه گرديد. در نهايت مقاطع 5 ميكروني آماده و به روش H E رنگ آميزي شدند. در مطالعه مقاطع رنگ آميزي شده عمده ترين لزيون هاي روي مشاهده شده در ريه شترهاي نحر شده عبارت بودند از: پنوموني بينابيني 19 مورد (5/39 %)؛ برونكوپنوموني فيبريني چركي 1 مورد (08/2%)؛ پنوموكونيوزيس 15 مورد (25/31 % )؛ هيداتوزيس 1 مورد ( 08/2 %)؛ آتلكتازي 4 مورد (33/8 % )؛ و آسپيراسيون خون 3 مورد (25/6). در اين مطالعه مشاهده شد كه پنوموني بينابيني شايع ترين لزيون ريوي در شتر و عامل اصلي حذف 5/39% ريه اين حيوان در شترهاي ذبح شده در كشتارگاه مورد نظر مي باشد.