ارزيابي ريسك معدن زغال سنگ پروده 2 شمالي طبس با روش تجزيه و تحليل عوامل شكست و اثرات آن (FMEA)

شرايط خاص معادن زيرزميني زغال سنگ مي تواند منجر به خطرات و حوادث متعددي براي افراد شاغل در اين نوع معادن شود؛ از اين رو با بهره گيري از برخي روش ها و ابزار مي توان از بروز بخش زيادي از حوادث جلوگيري و يا اثرات آن ها را به حداقل رساند. آنچه مسلم است هزينه هاي مترتب بر حوادث به مراتب از هزينه هاي پيشگيري از وقوع آن ها بيشتر است، لذا مي توان با شناخت شرايط و اقدامات غيرايمن و وضع دستورالعمل هاي لازم و انجام كنترل هاي مؤثر، در هزينه ها صرفه جويي كرد. مطالعات و بررسي‌هاي انجام گرفته در سالهاي اخير نشان‌دهنده اين حقيقت است كه حادثه ناشي از كار معلول علل مختلف فني و انساني است. اين علل بستگي به نوع كار، محيط، شرايط انجام كار و ابزار مورد استفاده دارد و مي‌توان آنها را به دو دسته علل مستقيم (عللي كه در به وجود آمدن حادثه سهم اصلي را دارا هستند) و غير مستقيم (عللي كه بطور مستقيم سبب به وجود آمدن حادثه نيستند، بلكه در صورت وجود علل مستقيم، شانس به وجود آمدن حادثه را بيشتر مي‌كنند) تقسيم كرد. در اين مقاله، با توجه به اهميت موضوع حوادث ناشي از كار و با هدف كاهش خطرات وارده، بر اساس احتمال وقوع حادثه، شدت و احتمال كشف، ريسك هاي موجود در معدن پروده 2 شمالي (نگين) طبس مورد تجزبه و تحليل قرار گرفتند. بدين منظور، نخست چند جدول استاندارد در ارتباط با شدت و احتمال وقوع و احتمال كشف خطرات تنظيم و پايه گذاري شد. سپس، عدد اولويت ريسك تعيين و با استفاده از آن موثرترين عوامل بروز حوادث احتمالي در معدن مذكور مشخص شد. با استفاده از روش فوق نتيجه‌ گيري شد كه اصلي ترين عامل خطرساز در معدن زغا ل سنگ نگين ريزش سقف مي‌باشد؛ به طوري كه عدد اولويت ريسك آن 75 مي‌باشد.