كاربرد روش الكتروريسي در مهندسي بافت استخوان با استفاده از بايوسراميك هاي برپايه سيليس و كلسيم فسفات سنتز شده

تمركز اصلي در حوزه ي مهندسي بافت استخوان (BTE) روي ترميم نقص ها و عيوبي در استخوان مي‏باشد كه به علت داشتن اندازه بزرگ اين عيوب با فرايند درمان طبيعي ترميم نمي‏شوند. پيوند استخوانها مي‏تواند بصورت باليني كاشته شود. از آنجايي كه استفاده از چنين پيوندهايي به معني وقوع عوارض و علائم پايدار در ناحيه مورد نظر براي پيوند و اهدا، يا مواجه با كمبود مواد آلوگرافت است، توسعه مواد سنتزي با پتانسيل ترميم استخوان چالش بزرگي است. بدين منظور مواد سنتز شده اي كه شبيه به زمينه برون سلولي پيوند طبيعي هستند، بطور گسترده اي مورد مطالعه قرار گرفته اند و امكان وجود مجموعه اي از تركيبها و ساختارهاي متعددي وجود دارد. بخصوص فرآيند الكتروريسي مي‏تواند ساختار اليافي استخوان ECM را با استفاده از كشش در محلول ويسكوالاستيك تحت يك ميدان الكتريكي بازتوليد كند. به كمك اين روش، الياف هاي با اندازه نانو يا ميكرو با يك تركيب شيميايي قابل تغيير مي‏توانند توليد شوند. از اين رو با شكل دهي سراميك زيست فعالي مانند سيليكا ،شيشه هاي زيست فعال و كلسيم فسفات ها به روش الكتروريسي، ويژگي هاي قابل توجهي از كاربرد آنها در مهندسي بافت استخوان آشكار مي شود. تمركز اصلي مقاله مروري معرفي شده روي سنتز درجا و الكتروريسي همزمان بافت هاي با پايه مواد بيوسراميكي مي‏باشد و درعين حال دليل استفاده از هر ماده اي مرتبط با ميزان زيست فعالي آن است. بررسي هاي نظري و عملي براي سنتز و الكتروريسي اين مواد گسترش يافته است.در نهايت، بررسي هاي مربوط به ميزان زيست فعالي سيستم هاي مختلف با استفاده از الياف غير آلي(معدني) در محيط هاي طبيعي و آزمايشگاهي مطرح شدند.