جنبه هاي ريزساختاري در اتصال جوش فولاد زنگ نزن دوفازي 2205 ايجاد شده با فرايندهاي GTAW و SMAW

در اين مقاله جنبه هاي ريز ساختاري اتصال جوش مشابه فولاد زنگ نزن دو فازي ۲۲۰۵ ايجاد شده با فرايندهاي GTAW و SMAW و استفاده از فلز پركننده و الكترود به ترتيب ER۲۲۰۹, E۲۲۰۹ مورد بررسي قرار گرفت. براي اين منظور از متالوگرافي سطح مقطع جوش و ريز سختي سنجي آن استفاده شد. مطابق انتظار ريز ساختار فلز پايه شامل نسبت تقريبا برابر از فازهاي فريت و استنيت بود. ريزساختار فلز جوش نشان دهنده مد انجمادي فريتي بود كه پس از انجماد، آستنيت در اثر استحاله از فاز فريت تشكيل شده بود. استنيت براساس شيوه تشكيل و مورفولوژي به سه گونه آستنيت مرزدانه اي، ويدمن اشتاتن و ثانويه يافت شد. ساختار فلز جوش حاصل از فرايند SMAW درشت تر بود و حاوي آخال هاي ريز پراكنده و سرباره حبس شده بود. نتايج ريز سختي سنجي نيز نشان داد كه سختي فلز جوش SMAW كمتر از GTAW است. بررسي هاي ريز ساختاري ناحيه متاثر از حرارت مشخص كرد كه در مجاورت مرز ذوب توازن فازي از دست رفته است و دانه هاي بزرگ فريت همراه با مقدار كمي آستنيت مرزدانه اي تشكيل شده است. رسوبات نيتريد كروم درون اين دانه هاي درشت فريت يافت شد.