بازسازي معدن سنگ بيستون رستمكلا به چرخه محيط زيست با رويكرد پايداري در توسعه اقتصادي

همواره برگرداندن زمين هاي استخراج شده به شكل و فرم اوليه آن از اهميت بالايي درنزد متوليان محيط زيست برخوردار است. چرا كه بهره برداري از معادن با توجه به نياز روز افزون بشر به مواد خام گسترشي چشم گير داشته و از ديگر سو سطح تخريب معادن و عوارض جانبي زيست محيطي با افزايش اندازه و ظرفيت معادن نيز بيشتر شده است؛ و اين در حاليست كه از طرفي هم محصولات معدني و هم منابع طبيعي و نيز محيط زيست مورد نياز بشر مي باشند و نمي توان يكي را فداي ديگري كرد. لذا راه حل معقول براي بقا و نگهداشت يك تعامل بين اين سه، حفظ تعادل و توازن با رويكردي پايدار در توسعه اين سه بخش از منظر اقتصادي است. در اين راستا پژوهش حاضر با بررسي عوامل زيربنايي مؤثر در بازسازي و استفاده از منابع علمي مختلف به روش توصيفي ـ پيمايشي سعي كرده كه با در نظر گرفتن پتانسيل هاي منطقه مورد مطالعه احيا و بازسازي معدن سنگ بيستون رستمكلا كه جز معادن سنگ و لاشه استخراج شده استان مازندران مي باشد را با هدف بازگشت به چرخه محيط زيست از منظر توسعه اقتصادي به عنوان يك گام مؤثر در نگاهي بلند مدت براي منطقه مورد بحث و بررسي قرار دهد. لذا با توجه به اينكه معدن سنگ بيستون رستمكلا جز معادن روباز مي باشد و بدون دخالت مواد منفجره عمليات استخراج انجام مي شده؛ اين مكان توانسته پوشش گياهي خود را حفظ نمايد كه با وجود اقليم معتدل و ديگر معيارهاي مورد مطالعه در بررسي پيمايشي(ميداني)، خصوصا معيار دسترسي و همجواري به استان گلستان كه مهد پرورش اسب اصيل تركمن است؛ با اتكا بر قابليت ها و ظرفيت هاي طبيعي، تاريخي، فرهنگي، جغرافيائي و گردشگري منطقه، توسعه صنعت پرورش اسب را با هدف ايجاد يك منطقه تفريحي تجاري گردشگري به عنوان يك گزينه نو در بازسازي معادن خصوصا معادن شمال كشور معرفي نمايد.