مقايسه پويايي‌هاي تورم‌زدايي در ايران در مدل‌هاي كينزي جديد متعارف و رفتاري

Dynamics of Deflation in Iran in Behavioral and Conventional New Keynesian Models

در اين مقاله، به بررسي پويايي‌هاي تورم‌زدايي در اقتصاد ايران با تخمين مدل كينزي جديد (NK) متعارف و مدل با يادگيري عامل‌ها و برنامه‌ريزي افق زماني محدود، پرداخته شده است. برآورد مدل‌ها در چهارچوب الگوي تعادل عمومي پوياي تصادفي با رويكرد بيزي با استفاده از داده‌هاي فصلي اقتصاد ايران طي سال‌هاي 1367:2- ۱۴۰۱:۴ انجام شده است. نتايج مطالعه نشان مي‌دهد كه تورم‌زدايي در مدل‌ افق زماني محدود با يادگيري عامل-ها در مقايسه با مدل كينزي جديد متعارف، نوسانات كمتر و ماندگاري بيشتري را به دليل يادگيري آهسته عامل‌ها از تجربيات گذشته، نشان مي‌دهد. بنابراين براي تورم‌زدايي به واكنش كمتر تهاجمي از طرف بانك مركزي نياز دارد.

In this article, we have evaluated the dynamics of deflation in Iran s economy. We have considered the assumption of bounded rationality, taking into account agents learning and finite horizon planning. The estimation of the models was conducted using the Bayesian approach within the framework of the dynamic stochastic general equilibrium. We used seasonal data from the Iranian economy covering the period 1988:2-2023:1. Our results indicate deflation in the finite horizon model with agent learning exhibit less fluctuations and is more persistent compared to the Canonical New Keynesian model. This is due to the slow learning of agents from past experiences. As a result, deflation requires less aggressively reaction of central bank.