ارائه چارچوبي يكپارچه براي تحليل كارايي شاخص‌هاي سلامت عملكردي در بانك‌هاي تجاري‌: رويكرد برنامه‌ريزي رياضي

پايداري و رشد اقتصاد كشورها وابسته به سلامت مالي بانك‌ها و مؤسسات مالي است. ازاين‌رو ارزيابي مستمر آن‌ها، ابزاري قدرتمند در دستيابي به پايداري مالي، اعتماد عمومي و حفظ سلامت سيستم مالي است. يكي از روش‌هاي ارزيابي بانك‌ها استفاده از نسبت‌هاي كملز متشكل از كفايت سرمايه، كيفيت دارايي، مديريت، سود، نقدينگي و حساسيت به ريسك بازار است. در اين پژوهش، باهدف به‌سازي هر چه بيشتر اين نسبت‌ها در بانك‌هاي ايراني، عملكرد يك موردمطالعه بانك تجاري ايران تحت اين نسبت‌ها ارزيابي شد. در اين راستا از روش تحليل پوششي داده‌ها جهت اندازه‌گيري امتيازات كارايي دوره‌هاي مالي شش‌ماهه در مدت‌زمان ده‌ساله استفاده شد. در ادامه نيز با انجام يك تجزيه‌وتحليل حساسيت، عملكرد بانك بر اساس هر نسبت سنجيده شد. نتايج حاكي از آن بود كه بانك از منظر نسبت مانده سرمايه‌گذاري در اوراق بهادار به كل دارايي‌ها و نسبت سرانه جذب سپرده به شعب، به ترتيب بيشترين و كمترين تأثير را بر عملكرد بانك در اين مدت داشته است. بدين ترتيب، در راستاي بهبود هر چه بيشتر نسبت‌ها كملز، در بخش آخر اين پژوهش، رويكردهاي مديريتي بهبوددهنده ارائه گرديد.