مروري بر مفهوم اختلال در مسائل طراحي شبكه‌هاي هاب

در اغلب مطالعات حوزه‌هاي مكان‌يابي و طراحي شبكه فرض مي‌شود كه تسهيلات هميشه در دسترس هستند. بااين‌حال در عمل ممكن است وقوع اختلال در هر يك از اجزاي شبكه، باعث ايجاد اثرات منفي جبران‌ناپذيري بر كيفيت خدمات ارائه شده شوند. يكي از انواع شبكه‌هاي آسيب‌پذير در برابر اختلالات، شبكه‌هاي مبتني بر تسهيلات هاب هستند. در اين شبكه‌ها، به دليل تمركز جريان‌هاي حمل‌ونقل در و مابين تسهيلات هاب، يك اختلال يا خرابي كوچك در يك جزء پس از انتشار در سيستم مي‌تواند ناسازگاري بزرگي در كل شبكه ايجاد كند كه اغلب هزينه‌هاي هنگفت و اثرات جبران‌ناپذير يا سختي را بر شبكه تحميل مي‌كند. بنابراين طراحي شبكه‌هاي هاب با در نظر گرفتن امكان وقوع اختلال بر اساس معيارهاي قابليت اطمينان و تاب‌آوري يكي از موضوع‌هاي تحقيقاتي مهم اين حوزه است. در اين مقاله، ابتدا به مروري بر مفهوم اختلال، قابليت اطمينان و تاب‌آوري در شبكه‌هاي محور و پره مي‌پردازيم. آنگاه، مروري بر پيشينه تحقيق اختلال در مسئله مكان‌يابي هاب انجام مي‌دهيم. سپس در ادامه تعدادي بينش كاربردي در خصوص مسئله ارائه مي‌دهيم و با توجه به ساختار شبكه‌هاي هاب و عدم قطعيت‌هايي كه امروزه وجود دارد بر اهميت درنظرگيري اختلال در طراحي شبكه‌هاي هاب اشاره مي‌كنيم. در نهايت تمركز مسائل توسعه داده شده را در شرايط اختلال و قابليت اطمينان نشان مي‌دهيم. اين مرور نشان مي‌دهد كه خلأ تحقيقاتي در مواردي همچون وقوع اختلالات همزمان و چندگانه وجود دارد و ضروري است به طراحي شبكه‌هاي هاب تاب‌آور توجه بيشتري شود.