بررسي رويكردهاي ارزيابي ريسك داده محور به منظور شناسايي نحوه بكارگيري رويكردها

سازمان‌ها در هر نوع و اندازه‌‌اي كه باشند با مجموعه‌اي از ريسك‌هاي مثبت و منفي روبرو هستند كه احتمال دستيابي آن‌ها به اهدافشان را نامعلوم مي‌كند. ارزيابي ريسك به تصميم‌گيرندگان و طرف‌هاي مسئول درك بهتري از ريسك‌هايي كه مي‌تواند بر دستيابي به اهداف تأثير بگذارد و اثربخشي كنترل‌هاي موجود را ارائه مي‌دهد. در بين روش‌هاي مختلف ارزيابي ريسك نيز مي‌توان گفت استفاده از تكنيك‌هاي داده محور اهميت بالايي داشته است زيرا امروزه حجم داده‌هاي توليدشده در سازمان‌ها با سرعت بسياري در حال افزايش است با كمك روش‌هاي مبتني برداده، داده‌ها به اطلاعات و دانش مهمي براي سازمان تبديل مي‌شوند و به مديران در تصميم‌گيري‌هاي دقيق‌تر با سرعت بالاتر كمك مي‌كنند. در ابتدا هدف اين مقاله آشنايي با مفهوم ارزيابي ريسك بوده و همچنين با توجه به اهميت رويكردهاي داده محور به بررسي مقالات مرتبط با ارزيابي ريسك داده محور پرداخته مي‌شود. تحليل اين مقالات نشان مي‌دهد كه مقالات سال‌هاي اخير به ارزيابي ريسك در حوزه‌هاي ريسك‌هاي مهندسي و ريسك‌هاي مالي و ريسك سلامت و ريسك زنجيره تأمين و ريسك‌هاي پروژه و ريسك محيط‌زيست پرداخته‌اند و در اين مقاله‌ها به استفاده از تكنيك‌هاي داده محور ازجمله الگوريتم‌هاي يادگيري ماشين و شبيه‌سازي پرداخته شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه بيشترين تمركز استفاده از الگوريتم‌هاي مبتني برداده براي ارزيابي ريسك در حوزه صنعت براي ارزيابي ريسك‌هاي مهندسي شامل ريسك‌هاي ناشي از ساخت‌وساز، ريسك‌هاي موجود در صنعت پتروشيمي، ريسك‌هاي موجود در خط لوله انتقال نفت و گاز، ساختمان‌سازي و ... متمركز بوده است. در حوزه نظام مالي و بانكي نيز ريسك اعتباري از محبوب‌ترين ريسك‌ها براي ارزيابي بوده است. شبكه بيزي و شبيه‌سازي مونت‌كارلو نيز از پركاربردترين الگوريتم‌ها براي ارزيابي ريسك‌هاي صنعتي است. در حوزه مالي نيز جنگل تصادفي و ماشين بردار پشتيبان و رگرسيون خطي از پركاربردترين الگوريتم‌ها هستند.