مديريت ريسك در پروژه‌هاي ساخت و توسعه نفت و گاز در ويتنام و الگو گيري براي پياده سازي در ايران

هدف اصلي از مديريت ريسك در پروژه هاي ساخت و توسعه نفت و گاز، كاهش احتمال وقوع ريسك هاي مختلف است كه مي تواند موجب تاخير در پروژه، افزايش هزينه ها، كاهش كيفيت كار و حتي حوادث ناگوار محيطي شود. در اين راستا، استفاده از روش هاي مديريت ريسك مانند شناسايي ريسك ها، تحليل ريسك، ارزيابي ريسك و تدابير پيشگيرانه مي تواند بهبود چشمگيري در عملكرد پروژه ها داشته باشد. اين مقاله به شناسايي عوامل ريسكي مي پردازد كه بر پروژه‌هاي ساخت و توسعه نفت و گاز در ويتنام تأثير مي‌گذارند و استخراج پاسخ‌هاي ريسك مرتبط با آن‌ها و شباهت هاي موجود در كشورهاي ديگر به خصوص ايران است. در اين تحقيق، با مشاركت مديران پروژه شركت پترو ويتنام، نظرسنجي با استفاده از پرسش‌نامه انجام شد و تحليل آماري به منظور شناسايي اصلي‌ترين ريسك‌هاي پروژه انجام گرفت. سپس با انجام مصاحبه‌هاي غيررسمي با سطوح مختلف مديريت پتروويتنام، تدابير كاهش ريسك به دست آمد . سيستم دولتي بوروكراتيك و روش‌هاي طولاني تأييد پروژه، طراحي ضعيف، ناتواني تيم پروژه، شيوه‌هاي نامناسب مناقصه‌گذاري و فرآيندهاي طولاني تأييد داخلي از سوي مالك به عنوان ريسك‌هاي اصلي شناسايي شدند. مديران پيشنهادات مختلفي براي كاهش ريسك‌هاي شناسايي شده داشتند. اصلاح سيستم دولتي، شراكت موثر با همكاران خارجي، آموزش مديران پروژه، اجراي ارزيابي پيمانكار با استفاده از تكنيك تصميم‌گيري چندمعياره، و تقويت اختيارات افراد پروژه از جمله راهكارهاي پيشنهادي بودند. تدابير بهبودي كه در اين تحقيق به دست آمد، امكان موفقيت پروژه‌ها در صنعت نفت و گاز در ايران را نيز افزايش خواهند داد. مطالعات مديريت ريسك مرتبط با مديريت پروژه‌ها در كشورهاي درحال توسعه وجود دارند. با اين حال، با وجود اينكه عوامل ريسك به طور قابل توجهي در بين صنايع و كشورها متغير هستند، اما مشاهدات انجام شده در اين تحقيق نشان مي دهد عوامل موثر در اين تحقيق در كشور ايران نيز كارايي بالايي دارد.

*