شماره ركورد كنفرانس :
5500
عنوان مقاله :
روانشناسي و آسيب هاي اجتماعي و رواني
پديدآورندگان :
زائرپور بشير پژوهشگر , عابدي عبدالرضا پژوهشگر
كليدواژه :
آسيب هاي اجتماعي , روانشناسي , علوم رفتاري , ادوين ساترلند , رفتارهاي ضد اجتماعي
عنوان كنفرانس :
دومين كنفرانس ملي آسيب هاي اجتماعي و رواني با تاكيد بر علوم رفتاري
چكيده فارسي :
در علوم اجتماعي برخي رفتارها و اعمال انحرافي به عنوان آسيب شناسي اجتماعي شناخته مي شوند. در پزشكي؛ آسيب شناسي به معناي مطالعه علل و عوارض بيماري است كه معمولاً در محيط آزمايشگاهي انجام مي شود. روانشناسان و جامعه شناسان مدرن با به كار بردن همين مفهوم در جامعه؛ شروع به استفاده از اصطلاح آسيب شناسي اجتماعي براي اشاره به مشكلات يا رفتارهايي كرده اند كه هنجارهاي اجتماعي را نقض مي كنند و اغلب بر جامعه تأثير منفي مي گذارند. آسيب اجتماعي حاصل رفتارهاي ضد اجتماعي فردي يا جمعي ميباشد كه به صورت عمدي يا غيرعمدي صورت ميگيرند و موجب آزار و ناراحتي افراد ديگر ميشوند يا صدمات اجتماعي، اقتصادي، رواني و محيطي به جامعه وارد ميكنند. آسيب هاي اجتماعي شامل مفهومي است كه از تعاريف قانوني «جرم» فراتر رفته و اعمال غيراخلاقي، نادرست و آسيبرسان را كه لزوماً غيرقانوني نيستند، شامل ميشود. در سال ۱۹۴۵ ميلادي ادوين ساترلند از آسيبهاي اجتماعي به عنوان “جنايات يقه سفيد” نام برد. رفتار ضد اجتماعي ممكن است نتيجه چندين عامل باشد. برخي از عوامل برجسته اي كه ممكن است بر رشد رفتارهاي ضداجتماعي و گسترش آسيبهاي اجتماعي تأثير بگذارند عبارتند از: يك-شرايط محيطي بيرون(مثلاً مدرسه، گروه دوستان، موقعيت اجتماعي) خانواده دو-شخصيت (مثلاً مشكلات ناشي از خشم و پرخاشگري) سه-ژنتيك خاص اختلال شخصيت ضد اجتماعي (يك بيماري رواني جدي است كه با فقدان شديد آگاهي اجتماعي مشخص مي شود) با پيشگيري ازعلل رفتارهاي ضد اجتماعي ميتوان از آسيبهاي اجتماعي در جوامع پيشگيري كرد؛ اما آيا ميتوان رفتارهاي ضد اجتماعي را متوقف كرد؟ از اقدامات زير ميتوان براي جلوگيري از بروز رفتارهاي ضد اجتماعي و كاهش آسيبهاي اجتماعي استفاده كرد: حمايت از قربانيان آسيبهاي اجتماعي و تشويق آنها به صبحت كردن در مورد حادثه اي كه برايشان رخ داده است. تدوين قوانين مدني كه مرزهايي را براي مجرمان و مرتكبين تعيين ميكند و تعامل يا رفتار آنها را محدود مي نمايد. تشكيل گروههايي براي ارزياي شواهد و مبارزه با مشكل آسيبهاي اجتماعي. طرح برنامههايي براي به چالش كشيدن رفتارهاي ضداجتماعي مجرمان و اصلاح آنها. مداخله زودهنگام شامل آموزش و مشاوره براي كمك به تغيير رفتار افراد ضد اجتماعي. حل و فصل اختلافات در مراحل اوليه قبل از تبديل شدن آنها به رفتارهاي ضد اجتماعي؛ از طريق خدمات ميانجيگري رايگان و گوش دادن بي طرف به گفتگوي كساني كه درگير اختلاف هستند و در نهايت ارائه راه حل براي دست يافتن به توافق متقابل. در اين مقاله ابتدا به بررسي روان شناسي و آسيب هاي اجتماعي و علوم رفتاري پرداخته شده است و هركدام جداگانه مورد بررسي قرار گرفته است.در مرحله ي بعد آسيب هاي اجتماعي مورد بررسي قرارگرفته و چگونگي از بين رفتن اين آسيب هاي اجتماعي در جامعه.در اين تحقيق از روش مطالعه موردي و توصيفي استفاده شده است.