تروريسم سايبري عليه ايران و راه هاي پيشگيري از آن

تروريسم سايبري اقدامي خشونت آميز ، مجرمانه و يكي از تهديدات امنيتي است كه با اهداف سياسي (براندازي حكومت ) ارتكاب مي بايد. و همواره دولت ها و ملت ها را آزار مي دهد. در اين قبيل عمليات ها هدف حكومت است اما اين زير ساخت هاي حياتي‌ و زيربنايي جامعه مانند نيروگاه هاي هسته اي، رسانه ها، رايانه ها، اطلاعات ذخيره شده ،حمل نقل هوايي، برق، سيستم بانكي و مالي كشور است كه مورد تعرض قرار مي گيرد. كه با توجه به رايانه اي و الكترونيكي شدن آنها، نه تنها ارتكاب اقدامات تروريستي را آسان تر نموده بلكه لطمات وارد شده بسيار سهمگين تر و جبران ناپذيرتر هستند. و به همين دليل است كه مبارزه با اين دسته‌ از جرايم ضرورت دارد. جامعه جهاني بر سر تعريف جامعي از تروريسم، به توفيقي دست نيافته و در حقوق كيفري ايران هم تعريف صريحي در اين خصوص وجود ندارد. و در ماده 11 قانون جرايم رايانه اي، بدون ذكر عنوان تروريسم سايبري، مصاديق و محتواي بزهي پيش بيني گرديده كه بسيار نزديك به تروريسم سايبري بوده و به واسطه همين قصد خاص به خطر انداختن امنيت و آسايش عمومي است كه ماده مزبور نزديك به تروريسم سايبري معرفي شده است. در رابطه با تروريسم سايبري پيشگيري از اهميت بسيار بالايي برخوردار است و در اين نوشتار با استفاده از روش تحقيق توصيفي تحليلي، تلاش شده است تا مفهوم تروريسم سايبري عناصر و راه هاي پيشگيري از آن را بررسي و تشريح نماييم.