بررسي خرابكاري رايانه اي در حقوق ايران و كنوانسيون جرايم سايبري

خرابكاري سايبري عنوان مجموعه اي از جرايم رايانه اي است كه عليه تماميت داده و سامانه هاي رايانه اي صورت مي گيرند و در فضاي سايبر خسارات فراواني ايجاد مي كنند. ارزش تماميت داده و سامانه هاي رايانه اي يكي از مهم ترين اصول امنيت رايانه به شمار مي آيد كه به حفظ موجوديت و يكپارچگي داده ها و سامانه هاي رايانه اي اشاره دارد. قانون جرايم رايانه اي ايران در جهت حمايت از اين ارزش، موادي را به جرم انگاري جرايم عليه تماميت داده و سامانه هاي رايانه اي اختصاص داده است. اين مواد در دو عنوان تخريب داده ها و اخلال سامانه اي قابل جمع اند؛ تخريب داده ناظر به هر گونه ايراد آسيب غير مجاز به داده هاي رايانه اي مي باشد و اخلال سامانه اي ايجاد اختلال يا از كار انداختن سامانه ها را مورد مجازات قرار مي دهد. بنابراين تخريب داده ها، اخلال سامانه اي، ممانعت از دسترسي و تروريسم سايبري از گونه هاي خرابكاري رايانه اي محسوب مي گردند. با بررسي هايي كه در اين تحقيق صورت مي گيرد محقق مي گردد كه تخريب سايبري ماهيتي متفاوت از تخريب سنتي دارد و اين نكته با بررسي اركان تشكيل دهنده ي اين جرم و تبيين متفاوت بودن ركن مادي و ساير ويژگي ها روشن مي گردد . بنابراين در اين تحقيق در پي آنيم كه با تبيين صحيح و روشن اركان تشكيل دهنده ي اين جرايم، روشنگر ابهامات پيرامون اين موضوعات باشيم .