پيش‏بيني سندرم ايمپاستر در دانشجويان دختر براساس رشد ايگو و سرمايه روانشناختي

اين پژوهش با هدف «پيش ‏بيني سندرم ايمپاستر در دانشجويان دختر براساس رشد ايگو و سرمايه روانشناختي» انجام شد. پژوهش از نوع توصيفي و همبستگي بود. تمامي دانشجويان دختر مشغول به تحصيل در دانشگاه پيام نور مركز اسلام آبادغرب در سال تحصيلي 1400-1399 جامعه آماري اين پژوهش را تشكيل دادند. با روش نمونه ‏گيري در دسترس تعداد 202 نفر انتخاب و به پرسشنامه سندرم ايمپاستر (كلانس و ايمز، 1978)، پرسشنامه رشد ايگو (ماركستروم و همكاران، 1997) و پرسشنامه سرمايه روانشناختي (لوتانز و همكاران، 2007) پاسخ دادند. داده ‏هاي گردآوري شده با روش‏ هاي آمار توصيفي، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه با روش ورود همزمان تحليل شد. براي تحليل داده‏ ها از نرم افزار آماري SPSS نسخه 26 استفاده شد و سطح معناداري 05/0 در نظر گرفته شد. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين نمره كل سرمايه روانشناختي و ابعاد آن (خودكارآمدي، تاب‏ آوري، خوش‏ بيني و اميدواري) با سندرم ايمپاستر در دختران دانشجو رابطه منفي و معناداري در سطح 05/0 وجود دارد. همچنين بين نمره كل رشد ايگو و ابعاد آن‏ با سندرم ايمپاستر نيز به ترتيب همبستگي منفي و معناداري به دست آمد (05/0 P). با توجه به تأثير منفي سندرم ايمپاستر بر سلامت روانشناختي دانشجويان، لازم است روانشناسان و دست اندركاران حوزه سلامت روان، توجه بيشتري به عوامل تشديد كننده و بازدارنده اين سندرم مبذول دارند و برنامه ‏هاي پيشگيرانه را در دستور كار خود قرار دهند.