سازوكار تأثير باورهاي ديني در كاهش آسيب هاي اجتماعي

باورهاي ديني بدون اجبارهاي قانوني و از مسير توليد نوعي جهان‌پديداري ويژه و معنابخشي خاص به زندگي به جامعه‌پذيري افراد همت گمارده و از اين طريق به كاهش آسيب‌هاي اجتماعي بدون هيچ‌گونه پيامد آسيب‌زا كمك مي‌كند. از نظر وي، اجتماع مردم براي انجام مناسك ديني باعث همبستگي افراد جامعه شده و آگاهي و وجدان اخلاقي را در آنان شكل مي‌دهد و افراد با حقيقي تلقي كردن جهان اخلاقي، كه خود جزيي از آن هستند با ناكامي و فقدان ايمان مبارزه مي‌كنند؛ زيرا دين با تثبيت يك نهاد اجتماعي، به گرفتاري‌هاي وجودي انسان، معناي خاصي مي‌بخشد و فرد را به قلمرو فرافردي و ارزش‌هاي متعالي كه ريشه در جامعه دارد وابسته مي‌سازد. آموزه‌هاي دين اسلام و رفتارهاي مبتني بر آن، از طريق ايجاد مقوله‌هايي چون همبستگي اجتماعي، معنابخشي به زندگي، ايجاد خودمراقبتي، احساس حمايت از طرف خدا و توليد احساس مسئوليت در قبال خدا، بر كاهش آسيب‌هاي اجتماعي تأثير مي‌گذارد. وقتي در پرتو عمل به اين اخلاقيات كه ناشي از باورهاي ديني است، چنين ارتباط و اتصالي بين افراد جامعه، حاكم شد افراد آن جامعه با يكديگر نوعي پيوستگي عميق عاطفي و ايماني با خود احساس مي‌كنند و اين پيوستگي زمينه كاهش انحرافات و آسيب‌هاي اجتماعي را فراهم مي‌كند.