نقش پليس ويژه اطفال و نوجوانان در رسيدگي به جرايم اطفال ونوجوانان

هدف از انتخاب اين موضوع بررسي نقش پليس ويژه اطفال و نوجوانان در رسيدگي به جرايم اطفال ونوجوانان مي باشد كه به صورت توصيفي و تحليلي انجام پذيرفت ،با توجه به سوالات مطرح شده چنين مي توان نتيجه گيري نمود كه پليس متخصص كودكان و نوجوانان، گروهي از افراد پليس است كه براي شناسايي برخورد با كودكان و نوجوانان بزهكار آموزشها و دوره هاي خاصي را طي نموده است. حفظ حقوق شهروندي و انجام يك دادرسي عادلانه ضرورت تشكيل پليس ويژه اطفال و نوجوانان در قانون دادرسي كيفري مصوب 1392 مي باشد . پليس مي توان با استفاده از پيشگيري وضعي مانند گشت هاي پليسي و پيشگيري اجتماعي مانند تعامل با مدارس نسبت به پيشگيري از جرم اقدام نمايد . بازجويي و تحقيقات از اطفال در صورت امكان توسط ماموران انتظامي آموزش‌ديده زن انجام شود، سيستم قضايي ايران ظرفيت هاي لازم براي تشكيل پليس ويژه اطفال و نوجوانان را دارد، . بنا به ضرورت هاي ياد شده و نيز الزامي كه در ماده 31 قانون آيين دادرسي كيفري 1392 مقرر شده است، تشكيل پليس ويژه اطفال و نوجوانان در نظام عدالت كيفري ايران انكار پذير است.در خصوص پليس ويژه اطفال و نوجوانان دو عامل تأثير گذار است: نخست: از حيث ساختار و سازمان از ديدگاه درون و برون سازماني بايد وضعيت پليس اطفال روشن گردد. براين اساس، الگوي انتخاب شده در اين زمينه وابستگي پليس اطفال به نيروي انتظامي به عنوان پليسي تخصصي و آموزش ديده است. از حيثت برون سازماني پليس ويژه اطفال با سازمان هاي دولتي و مردم نهاد مرتبط به عنوان حلقه واسط عمل كرده و با مشاركت ان ها تلاش مي كند كه در حمايت از اطفال و نوجوانان اقدامات لازم و مفيدي را به عمل آورد. دوم، از حيث وظايف و اختيارات پليس اطفال با بزرگسالان متفاوت است. داشتن رويكردي حمايتي، تقدم رويكردهاي پيشگيرانه، تقويت رويكردهاي مشاوره اي و مددكاري، توجه به اطفال و نوجوانان بزه ديده و در معرض خطر و نيز ارتباط منظم و هماهنگ با ديگر نهادهاي رسمي و غير رسمي از قبيل مدارس مي تواند مهم ترين جهت گيري هاي مرتبط با پليس ويژه اطفال به شمار رود.