الزام و ضمانت اجراي پرداخت نفقه فرزندان در حقوق ايران و انگلستان

هدف از انجام اين موضوع كه به روش توصيفي و تحليلي انجام گرفته است ، بررسي الزام و ضمانت اجراي پرداخت نفقه فرزندان در حقوق ايران و انگلستان مي باشد، نفقه عبارت است از چيزهايي كه شخص براي زندگي احتياج دارد از قبيل خوراك، پوشاك و مسكن و اثاث منزل كه حداقلي از نيازهاي زندگي براي انساني متعارف را برطرف نمايد. در حقوق ايران و انگلستان نسب باعث ايجاد مستحق شدن فرزندان از نفقه مي‌باشد. در حقوق ايران و انگلستان تفاو‌ت هاي بسيار و تشابهات كم در قبال نفقه فرزندان وجود دارد به طوري كه در حقوق انگلستان نهادهايي حمايتگر اداري در بحث وصول نفقه كودك و اعطاي وصف كيفري به عمل والدين وجود دارد. در حقوق ايران در رابطه با ارتباط والدين و فرزندان به دليل اينكه يكي از وظايف والدين نسبت به فرزندان حفظ و نگهداري آنهاست بر اساس ماده 1168 قانون مدني حضانت و نگهداري از فرزندان حق و تكليف والدين معرفي شده و از آنجايي كه پدر سرپرست خانواده محسوب مي‌شود، هزينه‌هاي نگهداري از فرزندان نيز برعهده وي گذارده شده است،براساس ماده 1199 قانون مدني پرداخت و تامين نفقه اولاد به عهده پدر است و در صورتي كه پدر فوت كرده باشد يا قادر به پرداخت نفقه فرزندان نباشد، پرداخت نفقه به عهده پدربزرگ خواهد بود و در صورتي كه جد پدري هم زنده نباشد يا نتواند نفقه بپردازد، تامين هزينه‌ها به عهده مادر خواهد بود و در صورتي كه مادر هم نباشد يا خودش مشكلات معيشتي داشته باشد، به عهده اجداد پدري و اجداد مادر يعني مادربزرگ پدري يا مادربزرگ مادري خواهد بود. بنابراين نفقه فرزندان به ترتيب ابتدا به عهده پدر، دوم پدربزرگ پدري، سوم مادر، چهارم مادر‌بزرگ پدري و هم مادربزرگ مادري و پدربزرگ مادري خواهد بود.