شرط ارث بري زوجه در نكاح منقطع

زن و شوهر جزو افرادي هستند كه در كنار ساير طبقات ارث از يكديگر ارث مي‌برند و سهم ارث آن‌ها از يكديگر هم در شرع و هم در قانون، به طور مشخص تعيين شده است، در نكاح دائم، زوجين بواسطه ي قرابت سببي كه بين آنها ايجاد مي شود از يكديگر ارث مي برند در نكاح منقطع، زوجين علي الاقاعده از يكديگر ارث نمي برند. سؤالاتي در اين زمينه مطرح مي شود: آيا اصولا ماهيت نكاح منقطع با شرط توارث سازگار است يا خير؟ آيا شرط توارث صحيح و نافذ بوده و با احكام آمره ارث در تعارض نمي باشد؟ در اين خصوص بين فقهاء اماميه چهار نظر اصلي وجود دارد كه البته قولي به عدم جواز مشهور است. قول ديگر مي گويد مانند نكاح دائم ارث در نكاح منقطع نيز ثابت است حتي اگر شرط بر عدم ارث بري كنند، شرط باطل است و اين قول منسوب به ابن براج است و ما ثابت خواهيم كرد كه اين قولي هيچ قائلي ندارد و حقوقدانان به اشتباه گفته اند كه در اين مساله چهار قول وجود دارد. قول سوم مي گويد اگر شرط سقوط نكنند ارث مي برند و اساسي عقد اقتضاي توارث دارد. اين قول مورد نظر سيد مرتضي و ابن ابي عقيل مي باشد. قول چهارم اين است كه اساسي عقد نكاح منقطع اقتضاي توارث ندارد ولي اگر شرط كنند، ارث مي برند و اگر شرط نكنند ارث نميبرند و طبيعت عقد اقتضاي توارث ندارد. هدف مشخص ما در اين تحقيق، تبيين ماهيت نكاح منقطع و همچنين جواز شرط توارث با حفظ ماهيت منقطع بودن نكاح و اثبات صحت شرط توارث است. نهايتا به اين نتايج دست يافتيم كه شرط توارث ضمن عقد، خالي از ايراد است.