بررسي ارتباط و نقش پيش بيني كنندگي ميزان استفاده از فضاي مجازي با اولويت اينستاگرام در اعتماد به نفس و پريشاني ذهني دانش آموزان مقطع متوسطه (مورد مطالعه: شهر شيراز)

هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط و نقش پيش بيني كنندگي ميزان استفاده از فضاي مجازي با اولويت اينستاگرام در اعتماد به نفس و پريشاني ذهني دانش آموزان مقطع متوسطه (مورد مطالعه: شهر شيراز) بود. طرح پژوهش حاضر از نوع پژوهش كمي، مقطعي و به روش همبستگي بوده و در آن سعي شده رابطه بين متغير ميزان استفاده از فضاي مجازي با اولويت اينستاگرام به‌عنوان متغير پيش بين و اعتماد به نفس و پريشاني ذهني به‌عنوان متغيرهاي ملاك با استفاده از ضريب همبستگي كشف گردد و همچنين رابطه پيش بيني متغيرهاي ملاك (اعتماد به نفس و پريشاني ذهني) بر اساس متغير پيش بين (ميزان استفاده از فضاي مجازي) تعيين شود. نمونه مورد مطالعه اين پژوهش را 200 دانش آموز دختر مقطع متوسطه تشكيل مي‌دادند كه در سال تحصيلي 402-401 در شهر شيراز مشغول به تحصيل بودند و بصورت نمونه‌گيري خوشه اي چند مرحله اي از بين كليه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه مدارس مختلف انتخاب شده و پرسشنامه‌هاي پريشاني ذهني، اعتماد به نفس و استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي بين آن‌ها پخش و بدين طريق اطلاعات گردآوري شد. معيارهاي ورود به نمونه عبارت بودند از: مقطع متوسطه و جنسيت دختر داشتن، سلامت روان داشتن و تمايل به مشاركت در پژوهش. جمع آوري داده ها بر اساس پرسشنامه پريشاني ذهني ماسون، كلاريدج و جكسون (1995)، پرسشنامه استاندارد ميزان اعتماد به نفس كودكان و نوجوانان مرادي (1390) و پرسشنامه ميزان استفاده از شبكه اجتماعي شيرواني (1395)، انجام گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه اعتماد به نفس و پريشاني ذهني دانش آموزان مقطع متوسطه (مورد مطالعه: شهر شيراز) بر اساس ميزان استفاده آن ها از شبكه هاي اجتماعي قابل پيش بيني است (p 0/05).