تحكيم خانواده در پرتو بسط و اصلاح نهاد داوري

خانواده اصلي‌ترين ركن و اساس يك جامعه را تشكيل مي‌دهد و به دليل آنكه خود داراي سازماني مستقل و در عين حال وابسته و زيربناي جامعه محسوب مي‌شود داراي حقوق خاصي است كه از آن به حقوق خانواده تعبير مي‌شود، حقوق خانواده به عنوان جزيره‌اي مستقل در حقوق خصوصي قرار مي‌گيرد و قوانين آمره بر تحكيم آن تاكيد دارند. اما بروز اختلاف در آن امري ناگزير است از اين رو يافتن راهكاري براي حل اختلافات خانوادگي با هدف تحكيم خانواده از اولويت‌هاي هر نظام حقوقي بر شمرده مي‌شود. در اين تحقيق به منظور پاسخ به اين پرسش اساسي كه چگونه مي‌توان با استفاده از ظرفيت نهاد داوري در حل و فصل اختلافات به تحكيم بنيان خانواده كمك كرد، ضمن برشمردن مزاياي داوري و تحليل امكان استفاده از اين نهاد در حل و فصل اختلافات مطابق منابع فقهي و قانوني با هدف اصلي بسط صلاحيت و اصلاح نهاد داوري به منظور حل اختلافات خانوادگي براي حفظ و تحكيم خانواده پرداخته شده است. زيرا با توجه به مفاد قانوني مي‌توان در اختلافات خانوادگي كه با نظم عمومي در تعارض نيستند از ظرفيت‌هاي نهاد داوري استفاده نموده و به جاي منوط كردن آن به توافق زوجين با الزام قانوني، آنها را در حل اختلافات خود به اين شيوه هدايت كرد. همچنين با درنظر داشتن اين مورد كه در قانون حمايت خانواده دعاوي مربوط به طلاق غيرتوافقي ملزم به ارجاع به داوري هستند مشاهده مي‌شود كه متاسفانه در حال حاضر اين امر به دليل نقايص موجود، بيشتر جنبه صوري داشته و چندان در تحكيم خانواده موثر نيست و پيشنهاد مي‌گردد با اعمال اصلاحاتي در آن، مسير حفظ بنيان خانواده هموار گردد.