كاربرد مدل پنل فضايي در مصارف آب خانگي (بررسي طبقات ده گانه مصرف)

در ايران به دليل كمبود منابع آبي امروزه يكي از بهترين راه هاي دستيابي به تخصيص كارآمد اين منابع، مديريت عرضه و تقاضاي آب است كه اين مهم نيز با قيمت‌گذاري صحيح در بخش هاي مختلف مصرف از جمله آب شرب خانگي قابل‌اعمال است. در مقاله حاضر به بررسي نقش و تأثير تعرفه آب بر ميانگين مصارف طبقات ده گانه خانگي شهر قم پرداخته شده است. در اين تحقيق با استفاده از نمونه تصادفي 84887 تايي از مشتركين خانگي شهر قم طي سال هاي 1401-1392 چگونگي تأثير تعرفه آب بر ميانگين مصرف ماهانه طبقات ده گانه توسط مدل پنل ديتاي فضايي مورد بررسي قرار گرفت. بعد از برازش سه مدل خطا فضايي، وقفه فضايي و دوربين فضايي، ملاحظه شد مدل دوربين با كمترين معيار اطلاعات آكائيك برابر 10/75 به عنوان بهترين مدل انتخاب گرديد. ضريب خود رگرسيون فضايي در اين مدل برابر 188/0 مي باشد. نتايج نشان داد افزايش تعرفه آب در طبقه آخر باعث كاهش اندك در ميانگين مصرف ماهانه آب در اين طبقه مي شود. با توجه به ضريب كوچك و مثبت همسايگي طبقه نهم (00073/0)، افزايش تعرفه در همسايگي طبقه نهم باعث افزايش اندكي در ميانگين مصرف طبقه نهم خواهد شد. از طرفي افزايش تعرفه اثر معناداري بر ميانگين مصرف ماهانه ساير طبقات نداشته است و ميانگين ها تقريباً در هر سال رفتار مشابه و پايداري از خود نشان مي دهند.