بررسي حضور ميكروپلاستيك‌ها در تصفيه‌خانه‌هاي فاضلاب و كارايي واحدها درحذف آنها از پساب

امروزه غلظت بالايي از انواع هفت گانه ميكروپلاستيك ها در جريان ورودي به تصفيه خانه فاضلاب وجود دارند و عمدتا در طي فرايندهاي تصفيه به طور كامل حذف نمي گردند از همين روتصفيه خانه هاي فاضلاب نقاط متمركز و كانوني مهمي براي انتشار آلودگي ميكروپلاستيك ها هستند. هدف از ارايه اين مقاله بررسي كمي و كيفي انواع هفت گانه پليمرهاي ميكروپلاستيك ها در تصفيه خانه هاي فاضلاب شهري و كارايي هريك از يكان هاي مختلف تصفيه خانه درحذف آنها از پساب مي باشد. در اين مطالعه مرورى و پژوهشي، با توجه به تجربيات جهاني و بررسي مقالات معتبر و جديد خارجي و ايراني و جهت يافتن مقالات مرتبط پايگاه هاي داده SID ، Google scholar ,Science direct و Scopus با كلمات كليدى پليمر، ميكروپلاستيك، تصفيه خانه فاضلاب، يكانهاي تصفيه خانه و محيط زيست بين سالهاى 2008 تا 2023 جستجو شدند. بر اساس مطالعات مختلف كمترين راندمان حذف 73% (براي 188 MPs/L ورودي و 50 MPs/L در پساب) و بالاترين راندمان نيز 97.8% (براي 69 MPs/L براي ورودي و 1.73 MPs/L در پساب) بدست آمد. همچنين ميانگين حذف ميكروپلاستيك ها توسط واحدهاي تصفيه خانه به ترتيب براي دانه گير 44.95، چربي گير 24%، ته نشيني اوليه 52.9% و ته نشيني ثانويه 73.73% بدست آمد. اتخاذ روش هاي مديريتي جامع جهت كاهش مصرف پلاستيك و حذف بيشتر آنها از پساب تصفيه خانه هاي فاضلاب سبب جلوگيري از ورود اين آلاينده‌هاي نوظهور به محيط زيست شده و از اثرات زيست محيطي و بهداشتي ميكروپلاستيك ها مي كاهد.