بررسي انعطاف‌پذيري سيستم تصفيه فاضلاب SBR نسبت به نوسانات كيفي فاضلاب ورودي

سيستم تصفيه فاضلاب به روش SBR كه به عنوان راكتورناپيوسته متوالي نيز شناخته مي‎شود، يكي از محبوب ترين فن آوري‎هاي تصفيه هوازي فاضلاب است كه براي تصفيه فاضلاب شهري و فاضلاب صنايع مختلف استفاده مي‎شود. سيستم SBR اين سيستم از فرآيند لجن فعال، پر كردن و كشيدن در يك مخزن براي دستيابي به چندين فرآيند بيولوژيكي از جمله تصفيه هوازي و بدون اكسيژن استفاده مي‎كند. اين سيستم‎ها در واقع ارتقاء يافته سيستم‎هاي لجن فعال معمولي هستند كه با ادغام عملكردهاي جداگانه در يك سيستم تصفيه واحد، عملكرد را بهينه كرده است. به منظور بررسي انعطاف‌پذيري سيستم تصفيه فاضلاب SBR نسبت به تغييرات بار ورودي، پارامترهاي كيفي تصفيه‌خانه فاضلاب ملارد شامل COD، BOD5، TSS، آمونيوم، نيترات، فسقات، pH و آزمايشات مربوط به لجن شاملMLSS، SSV30 و SVI براي دو حالت در شرايط نرمال و شرايط نامطوب تصفيه‌خانه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه با ورود فاضلاب متفرقه به تصفيه خانه و با ثابت نگه‌داشتن زمان‌بندي چرخه فرآيند و افزايش غلظت اكسيژن محلول به 6 ميلي‌گرم بر ليتر با افزودن بلوئر اضافي به مدار، راندمان حذف آلاينده‎ها مناسب بوده است. همچنين با افزايش ميزان BOD5 ، لجن‌سازي در راكتور SBR افزايش يافته و از طرفي با ذخيره شدن فسفات در زيست توده، اقدام به دفع لجن مازاد و افزايش مدت زمان بي‌هوازي در شرايط نامطلوب تصفيه خانه بوده است. با افزايش كلر آزاد باقي‌مانده از 0.5 به 2 ميلي‌گرم بر ليتر در شرايط نامطلوب جمعيت ميكروبي در محدوده‌ي استاندارد كنترل شده است.