مروري بر دو روش ارزيابي چرخه‌حيات و ريسك و تلفيق آن‌ها در حوزه بازيابي آب

دو روش اصلي براي شناسايي، ارزيابي و كمّي‌سازي مخاطرات ناشي از يك فرآيند و يا پارامتر خاص، به‌ترتيب ارزيابي چرخه‌حيات (LCA) و ريسك (RA) به صورت مكمل و يا جداگانه هستند. تفاوت‌ها موجود در بخش‌هاي مختلف اين دو روش، مي‌تواند تفاوت و يا حتي تناقض‌هايي در نتايج آن‌ها براي يك مطالعه خاص را به‌دنبال داشته باشد. از اين‌رو، در چند سال اخير ادغام و يكپارچه‌سازي اين دو روش به‌خصوص در زمينه ارزيابي اثرات سيستم‌هاي جديد توجه محققان را به خود جلب كرده است. اين مطالعه، براي ايجاد درك درستي از مزايا، چالش‌ها و رويكردهاي مختلف يكپارچه‌سازي و ارائه پيشنهادهايي پيرامون تركيب LCA و RA، مروري بر مطالعات انجام شده در زمينه اين دو روش و تلفيق آن‌ها در سيستم‌هاي مختلف به‌خصوص سامانه‌هاي بازيابي آب ارائه مي‌دهد. مطالعات انجام‌شده با جستجو در پايگاه‌هاي اطلاعاتي ScienceDirect و Google Scholar، بررسي شده‌است. مرور مطالعات با تمركز بر رويكردهاي مختلف ادغام انجام شده‌است. نتايج نشان مي‌دهد كه رايج‌ترين رويكرد، انجام جداگانه هر روش و تركيب نتايج حاصل است. تلفيق دو روش وضوح مكاني و قابليت ارزيابي مخاطرات از جنبه‌هاي مختلف را به ارزيابي چرخه‌حيات و قابليت در نظرگيري يك سيستم و يا فرآيند را به تحليل ريسك مي‌افزايد. علاوه بر اين، استفاده از آن باعث جلوگيري از انتقال مخاطرات از مقياس كلي به جزئي و يا برعكس مي‌شود. از طرف ديگر، تفاوت و كمبود در داده‌هاي ورودي و تفاوت در ساختار مدل (مقياس مكاني ارزيابي) دو روش، از مهم‌ترين چالش‌ها براي ادغام LCA و RA هستند.