بررسي روش‌هاي حذف فسفر از منابع آبي به‌عنوان يكي از آلاينده هاي مهم با منشأ غير نقطه‎ اي

امروزه به دليل شهر‌نشيني و ورود پساب‎‎‎‎‎‎‎‎هاي شهري، صنعتي، بيمارستاني، مسكوني و كشاورزي به رودخانه ها و ظهور عناصر فسفر و نيتروژن از طريق كودهاي زمين‎هاي كشاورزي، فرسايش‌هاي ايجاد‌شده، مديريت شخم اراضي به رودخانه‎ها باعث ايجاد پديده يوتريفيكاسيون افزايش رشد جلبك و از بين رفتن ماكروفيت‎ها و جانوران آبزي مي‎شود. روش‎هاي متعددي براي حذف فسفر از منابع آبي وجود دارد كه مي‎توان به روش‎هاي بيوراكتور غشايي، حذف زيستي و جذب زيستي اشاره كرد. نمونه‌برداري از آب رودخانه و اندازه‎گيري مقدار فسفر و نيتروژن توسط دستگاه اسپكتوفتومتر اندازه‎گيري مي‎شود. نتايج نشان داده است كه خروج فسفر از رواناب‎ها به كاربري اراضي و همچنين فصل‎هاي سال بستگي دارد به‌طوري‌كه معمولاً در فصل زمستان كه بارندگي بيشتر است مقدار خروج فسفر از رواناب‎ها نيز افزايش پيدا مي‎كند و در فصول كم باران مقدار اين عنصر افزايش مي‎يابد. هدر رفت مواد غذايي از اراضي با كاربري جنگلي بستگي به تغييرات اقليمي، توپوگرافي، نوع پوشش گياهي و اعمال مديريتي بستگي دارد. به‌طوركلي هدر رفت عناصر غذايي از مناطق جنگلي كمتر از كشاورزي و شهري است در فصل بهار نيز فسفر خروجي بيشتر به‌صورت محلول است كه با افزايش بارندگي و رواناب مقدار هدر رفت آن افزايش مي‌يابد.