مروري بر ميزان آلودگي سرب و نيكل و كادميم در آب و خاك در سه منطقه موردي

ارزيابي فلزات سنگين در خاك و آب به اين دليل حائز اهميت است كه اين عناصر آلوده كننده خاك ميتوانند باعث آلودگي منابع آب زيرزميني و آسيب به اكوسيستم آبي شوند. روش هاي استخراج اين فلزات از خاك شامل ISO 14869-1، ISO 11466 و EPA 3050B به همراه ماده مرجع ميباشد. در اين تحقيق 28 نوع خاك و 4 نوع آب با خواص فيزيكي و شيميايي مختلف و غلظت عناصر سنگين مختلف كه در سه منطقه مختلف نمونه برداري شده بودند مورد ارزيابي غلظت فلزات سنگين قرار گرفتند. نتايج نشان داد ميزان راندمان استخراج براي روش ISO 14869-1 بين 94 تا 107.8 درصد، روش ISO 11466 بين 90.3 تا 101.7 درصد و روش EPA 3050B بين 84.6 و 105.9 درصد متغير است كه طبق نتايج روش ISO 14869-1 روش بهتري است. همچنين غلظت فلزات سنگين نيكل، كادميم و سرب در باتلاق ماتارا اوك به ترتيب كمتر،بيشتر و بيشتر از استاندارد WHO (2013) به دست آمد. ميانگين نتايج دو شاخص بار آلودگي (PLI) و شاخص انباشتگي زمين (Igeo) در شهر هاي رياض، قاسم و مدينه نشان داد نمونه هاي خاك به سرب و نيكل آلوده نيستند در حالي كه فاكتور غني‌سازي (EF) نشان داد اين نمونه ها به مقدار زياد به سرب و نسبتا به نيكل آلوده هستند؛ همچنين اين شاخص شدت آلودگي زياد اين نمونه ها به كادميم را تاييد كرد در حالي كه شاخص PLI اين نمونه هارا به نسبت آلوده به كادميم و شاخص Igeo آن ها را غير آلوده به كادميم تشخيص داد.