بررسي كيفيت آب زيرزميني منطقه لنجان در اطراف زاينده رود

يكي از بخش‌هاي مهم منابع آب كه براي مصارف شرب، كشاورزي و صنعت استفاده مي‌شود و نيازمند پايش‌هاي پي‌در‌پي است، منبع آب زيرزميني است كه در اندركنش با آب هاي سطحي است. دشت لنجان در 35 كيلومتري جنوب غربي شهرستان اصفهان قرار گرفته است و به دليل گذر رودخانه زاينده رود از اين دشت، پارامترهاي كيفي آن دستخوش تغييراند. علاوه براين فعاليت‌هاي كشاورزي و پساب شهر و روستا‌هاي اطراف دشت لنجان نيز برروي پارامترهاي كيفي منابع آب زيرزميني و سطحي تاثيرگذارند. در اين مطالعه به بررسي كيفيت آب از گمانه‌هاي پايشي منطقه و تاثير كميت‌هاي pH ، TDS و نيترات پرداخته شده است. نتايج حاصل از بررسي پارامتر pH نشان‌دهنده‌ تاثيرپذيري آب زيرزميني از آب رودخانه است كه براي آب زيرزميني از 7 تا 5/7 و براي آب رودخانه 8 گزارش شده است، كه در حدود مجاز قرار دارد. همچنين بعد از اندازه گيري پارامتر TDS مقدار ppm 2/480 تا ppm 9/1131 براي آب زيرزميني و ppm 238 براي آب رودخانه براورد شده است، كه طبق استاندارد 1053، كمتر از حداكثر مجاز ppm 1500 است. در نهايت ميزان نيترات آب زيرزميني در بازه mg/l9/5 تاmg/l 8/23 و نيترات آب رودخانه mg/l3/13 گزارش شده است كه طبق استاندارد 1053 در محدوده مجاز قرار دارد.