شماره ركورد كنفرانس :
5503
عنوان مقاله :
تأثير روسازي نفوذپذير و نوع كاربري اراضي بر آلاينده‌هاي موجود در رواناب شهري در منطقه دو شهر تهران
پديدآورندگان :
متولي‌باشي نائيني عليرضا alirezambn@gmail.com دانشجو كارشناسي ارشد گروه مهندسي محيط زيست، دانشكده محيط زيست، دانشگاه تهران، ايران , تابش مسعود mtabesh@ut.ac.ir استاد گروه مهندسي عمران، دانشگاه تهران، ايران , سلطاني‌نيا شاهرخ shahrokh.soltaninia@iaukhsh.ac.ir استاديار، گروه مهندسي عمران، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد خميني شهر، ايران
كليدواژه :
آﻻﯾﻨﺪهﻫﺎي رواﻧﺎب ﺷﻬﺮي , ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻏﻠﻈﺖ رﺧﺪاد , SWMM , روش ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮐﻢ اﺛﺮ , LID
عنوان كنفرانس :
دومين همايش ملي مديريت كيفيت آب و چهارمين همايش ملي مديريت مصرف آب با رويكرد كاهش هدررفت و بازيافت
چكيده فارسي :
توسعه شهري با تغيير كاربري اراضي و كاهش سطوح نفوذپذير همراه است كه موجب افزايش رواناب‌هاي سطحي مي‌شود. رواناب‌هاي سطحي كه به دليل بارندگي يا ذوب برف ايجاد مي‌شوند، مي‌توانند آلودگي‌هاي مختلفي را با خود حمل كنند و به محيط زيست آسيب برسانند. در اين پژوهش، اثرات كاربري اراضي مختلف بر آلودگي رواناب شهري در منطقه ۲ شهرداري تهران بررسي شد. براي اين منظور، نمونه‌هايي از رواناب شهري از پنج ايستگاه با پنج نوع كاربري اراضي شامل مسكوني كم‌تراكم، مسكوني پرتراكم، تجاري، حمل و نقل و فضاي باز جمع‌آوري شد. غلظت آلاينده‌هاي موجود در نمونه‌ها با استفاده از روش ميانگين غلظت رخداد (EMC) اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد كه بيشترين آلودگي رواناب شهري مربوط به كاربري‌هاي تجاري و حمل و نقل است. اين دو كاربري به دليل وجود فعاليت‌هاي صنعتي و تجاري و حمل و نقل وسايل نقليه منابع اصلي آلودگي رواناب محسوب مي‌شوند. در مقابل، كاربري‌هاي مسكوني كم‌تراكم و فضاي باز كمترين آلودگي رواناب را دارند. در اين پژوهش از مدل مديريت رواناب (SWMM) براي شبيه‌سازي كمي وكيفي رواناب شهري و اثر استفاده از روسازي نفوذپذير به عنوان يكي از روش‌هاي توسعه كم‌اثر بر كاهش آلودگي رواناب منطقه ۲ تهران استفاده شد. نتايج شبيه‌سازي نشان داد كه استفاده از روش‌هاي توسعه كم‌اثر مي‌تواند به‌طور چشمگيري ميزان آلودگي رواناب را كاهش دهد.
