تسليح و بازسازي شيرواني هاي خاكي در مسير متروهاي روباز (مطالعه موردي)

در اين مقاله به پايدارسازي و مسلح نمودن سطوح شيرواني هاي خاكي با استفاده از ژئوگريد پرداخته مي شود و كاربردهاي ژئوگريد و نيز نحوه استفاده آن در جاده سازي و مسيرهاي ريل گذاري به خصوص در پروژه‌هاي مترو به صورت رو باز (سطحي) مي‌پردازد. آشنايي با اين تكنولوژي نوين جهت اجراي خاكريزهاي مرتفع و حجيم كه امروزه به طور وسيعي در پروژه هاي معدني و عمراني روز دنيا استفاده مي‌شود ضرورت دارد، البته كاربرد هر تكنولوژي جديدي منوط به آشنايي كامل با خصوصيات، روش طراحي، روش اجرا، مزايا و معايب آن در مقايسه با ساير گزينه‌هاي قابل اجرا با توجه به شرايط خاص آن پروژه مي‌باشد كه اين روش برتري هاي ويژه اي نسبت به ساير روش ها را دارد و جهت افزايش ظرفيت باربري، كنترل ميزان نشست و تغيير شكل خاك در روسازي جاده ها، مسير راه آهن و مترو هاي روباز مورد استفاده قرار مي گيرد كه در اين مقاله با مروري بر تحقيقات انجام شده در طول دو دهه اخير در ارتباط با مكانيزم هاي عملكرد ژئوگريد و كاربردهاي آن در راه سازي و ريل گذاري و همچنين خصوصيات مقاومتي بستر سازي با ژئوگريد مورد بررسي قرار مي گيرد و نيز نشان مي دهد در اثر تسليح خاك با ژئوگريد در خاك هايي با ظرفيت باربري كم، خصوصيات مقاومتي خاك به صورت چشم گيري افزايش مي يابد و هرچه خاك بستر ضعيف تر باشد، تاثير تسليح با ژئوگريد بهتر خواهد گرديد. همچنين در اين مقاله به بررسي ژئوگريد استفاده شده در مسير اجراي پروژه متروي تهران- پرند كه به صورت روباز (روزميني) اجرا گرديده مي پردازيم.