بررسي سطح تماس گاز-نفت و آب-نفت در مخازن شكافدار كربناته با استفاده ازشبيه سازي مخزن

تعيين سطح تماس سيالات يكي از چالش هاي برنامه ريزي توسعه ميدان و مديريت مخزن است. از ديدگاه ترموديناميكي سطح تماس گاز-نفت عمقي است كه بيشترين تغييرات تركيب سيال وجود دارد، به طوري كه در آن عمق يك ناپيوستگي به علت تغيير فاز آني در سطح تماس رخ مي دهد. اين تغيير فاز آني مي تواند به واسطه نيروهاي گرانشي، شيميايي، و حرارتي ايجاد شود. در اين پژوهش، با استفاده از نرم افزارهاي اكليپس و پترل شبيه سازي انجام گرفت. براي انجام اين شبيه سازي، ابتدا سطوح تماس اوليه و همچنين تغييرات سطح تماس در طول تاريخچه توليد كه از آزمايش هاي تست فشار و لاگ هاي توليدي تعيين مي گردند، استفاده شدند. سپس تغييرات سطوح تماس آب-نفت و گاز-نفت براي سال هاي آينده توليد پيش بيني شدند. با توجه به توزيع سطح تماس آب-نفت مي توان پي برد كه در هر ناحيه اي از مخزن سطح تماس آب-نفت در چه عمقي گسترش پيدا كرده است. هم چنين با مطالعه اين سطح تماس آب-نفت مي توان به ميزان قابل توجهي، دقت پيش بيني مكان حفاري چاه هاي جديد و خطرات احتمالي ناشي از آن (مخروطي شدن آب) را افزايش داد. نتايج نشان مي دهند كه ضخامت لايه نفتي، نفوذ چاه، تراوايي شكاف به خصوص تراوايي افقي آن، دبي توليد، نسبت تحرك، ظرفيت ذخيره و هدايت سيال شكاف تاثير قابل توجهي بر روي پديده مخروط شدگي در مخازن كربناته شكافدار دارند، از طرفي فاصله بين شكاف ها، فاكتور پوسته (آسيب سازندي يا اسيدزني چاه) و قدرت سفره آبي بر روي پديده مخروط شدگي تاثيري ندارند. شرايط بهينه ناحيه مخزني جهت حفر چاه از سال 2017 به بعد، بلوك هاي بين 25 تا 50 در راستاي محور x و بلوك هاي بين 22 تا 44 در راستاي محور y و بلوك هاي بزرگ تر از 14 در راستاي محور z انتخاب شده اند.