مقايسۀ رفتار خوردگي پوشش هاي ايجاد شده توسط الكترولس در حضور نانومواد

پوشش دهي به روش الكترولس يكي از قديمي ترين و رايج ترين روش هاي پوشش دهي مي باشد. امروزه براي بهبود خواص سطحي از جمله بهبود مقاومت به خوردگي پوشش هاي ايجاد شده با الكترولس، نانوذراتي به حمام الكترولس اضافه مي كنند. معمولا نانوذرات باعث يكنواخت تر شدن و در نتيجه كاهش مناطق مستعد خوردگي به ويژه خوردگي موضعي مي شوند. از بين پوشش هاي ايجاد شده به روش الكترولس، پوشش هاي پايۀ نيكل مقاومت به خوردگي خوبي دارند. در اين پژوهش به بررسي چند نوع از اين پوشش هاي نانوساختار و بر پايۀ نيكل پرداخته شده است. موارد مورد بررسي، پوشش هاي نيكل-فسفر، نيكل-كبالت و نيكل-بور مي باشند كه در هركدام، ذراتي در مقياس نانومتر به حمام الكترولس آن ها اضافه شده است و مقاومت به خوردگي آن ها بررسي شده است. براي بررسي مقاومت به خوردگي پوشش ها از آزمايش پلاريزاسيون استفاده شده است. در آزمايش پلاريزاسيون، چگالي جريان خوردگي و پتانسيل خوردگي در يك محيط خورنده اندازه گيري شده و گزارش مي شود. با بررسي متغيرهاي ذكر شده، مشخص شد كه افزودن نانوذرات كاربيد سيليسيم و همچنين سولفات مس به حمام الكترولس نيكل-فسفر، چگالي جريان خوردگي كمتر، پتانسيل مثبت تر و در كل مقاومت به خوردگي اين پوشش ها بهتر شده است. با بررسي هاي مشابه براي اضافه كردن نانوذرات زيركونيا به پوشش هاي نيكل- بور، نتيجي مشابه با نتايج پوشش هاي نيكل-فسفر بدست آمد. اما نتايج بدست آمده از آزمايش ها روي پوشش هاي نيكل-كبالت نشان مي دهند كه با افزايش غلظت كبالت در پوشش هاي نيكل-كبالت، اگرچه پتانسيل مثبت تر مي شود ولي چگالي جريان خوردگي افزايش يافته و در نتيجه مقاومت به خوردگي كاهش مي يابد.