مروري بر اثرات دارويي گياه زنجبيل بر بيماريهاي كبدي

A Review of Medicinal Effects of Ginger (Zingiber officinale) on Liver Diseases

زنجبيل گياهي دارويي بومي نواحي گرمسيري بخصوص چين و هند است و از زمانهاي بسيار دور در آسيا و از قرون وسطي در اروپا مورد استفاده بوده است. زنجبيل به عنوان داروي با طبع گرم در درمان بسياري از اختلالات از جمله تهوع، فشار خون پايين، سنگ مثانه، كنترل درد، قاعدگي دردناك زنان، بيماريهاي باكتريايي و قارچي مؤثر است. تركيبات مهم زنجبيل از جمله جينجرول، زينجيبرن، زينجرون، شوگائولها و پارادول با اثرات ضدالتهابي، آنتي اكسيداني، ضدرگزايي، شبه انسوليني، تحريك فعاليت سلول‌هاي بتاي پانكراس و مهار تجمع پلاكتي، نقش مهمي در پيشگيري و درمان بسياري از اختلالات و بيماريها از جمله ديابت، تهوع و استفراغ بارداري، آرتريت روماتوئيد، سرطان، آسم و برونشيت دارند. عصاره زنجبيل با كاهش ميزان گونه ي واكنشگر اكسيژن (ROS) سبب كاهش اثرات منفي راديكال هاي آزاد بر آسيب سلول‌هاي كبدي مي‌شود. از سوي ديگر مشخص شده استفاده از پودر زنجبيل به دليل داشتن تركيبات فلاونوئيدي منجر به افزايش فعاليت آنزيم‌هاي آنتي-اكسيداني ازجمله گلوتاتيون اس- ترانسفرازها در كبد، ريه و روده مي‌شود. زنجبيل منجر به كاهش تنظيم مولكولهاي ضد آپوپتوز مانند BCL2 در سلول‌هاي سرطاني مي شود. تحقيق مروري حاضر با هدف بررسي اثرات گياه زنجبيل بر بيماريهاي كبدي با گردآوري 30 منبع معتبر داخلي و خارجي با استفاده از پايگاه هاي مركز اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي (SID)، موسسه استنادي و پايش علم و فناوري جهان اسلام (ISC)، Irandoc ، Scopus و PubMed انجام شد. نتايج نشان داد كه زنجبيل و تركيبات آن نقش حفاظتي و درماني قابل توجهي بر روي اكثر آسيبهاي كبدي دارند.