ريزازديادي گياه دارويي گلدر (Otestegia persica) در شرايط درون شيشه اي

Micropropagation of the medicinal plant Otestegia persica under in vitro conditions

پيشرفت هاي اخير در خصوص بيوتكنولوژي گياهي پنجره جديدي را به منظور جمع آوري، تكثير، حفظ و نگهداري منابع ژنتيكي براي كوتاه و دراز مدت از طريق كشت بافت گياهي فراهم كرده است. گلدر گياهي دارويي، و يكي از مهم ترين رويشگاه هاي آن جنوب كشور ايران بالاخص استان كرمان مي باشد. هدف از پژوهش حاضر استقرار و پرآوري گياه دارويي گلدر در محيط كشت بافت گياه مي باشد. ابتدا بذرها استريل و جهت توليد گياهان استريل بر روي محيط كشت MS قرار داده شدند، پس از توليد گياچه هاي استريل گياهان به محيط كشت پرآوري منتقل شدند. در پژوهش حاضر غلظت هاي مختلف هورمون بنزيل آمينو پورين (BAP) بر پرآوري گياه دارويي آزمايش شد. براي اين منظور سه غلظت مختلف هورمون BAP (0، 5/0 و 1 ميلي گرم برليتر) بر روي محيط كشت موارشيگ و اسكوگ (MS) مورد بررسي قرار گرفت. پس از اندازه گيري برخي از شاخص هاي مرتبط با پرآوري نتايج نشان داد كه بيشترين طول ساقه (46/3 سانتي متر)، تعداد شاخه (3/2) و تعداد گره (2/6 عدد) در استفاده از غلظت يكي ميلي گرم بر ليتر از هورمون BAP بدست آمد، اما براي شاخص تعداد برگ بيشترين تعداد برگ (3/15 عدد) در غلظت نيم ميليگرم بر ليتر از هورمون BAP ثبت شد.