اثر ميكروسيليس بر ميزان واكنش قليايي‌سيليسي سنگدانه‌هاي محور سرخس شهر مشهد و ارزيابي دقت صحت آزمايش

واكنش قليايي سنگدانه‌ها، به سبب ايجاد انبساط زيان آور و بروز ترك، از عوامل مهم خرابي سازه‌هاي بتني در دوران بهره برداري سازه شناخته شده است. لذا توجه به فرايند تشخيص سنگدانه‌هايي كه امكان شركت در واكنش را دارند و همچنين ارائه راهكار مناسب جهت كنترل اين واكنش، بسيار مهم است. از جمله راهكار‌هايي كه در برابر اين پديده ارائه مي‌شود، استفاده از پوزولان‌هاي طبيعي و مصنوعي به منظور كاهش قلياييت بتن است. اين پژوهش به بررسي ميزان واكنش‌زايي مصالح سنگي معادن محور سرخس (اطراف شهر مشهد) و درصد بهينه ميزان ميكروسيليس مورد نياز جهت كنترل واكنش‌زايي مصالح پرداخته است. آزمايش‌هاي پتروگرافي نشان داد مصالح محور سرخس واكنش‌زا است حال آنكه بررسي آزمايش ملات‌هاي منشوري، تنوعي از نتايج را نشان داد كه حاكي از دقت پايين روش آزمايش مي‌‎باشد. از آنجا كه دقت وسايل مربوط به اين آزمايش، بسيار تعيين كننده است، پيشنهاد مي‌شود، امكان‌سنجي استفاده از ابزارهايي مانند ميكرومتر خارج‌سنج، مورد نظر قرار گيرد.