بررسي خواص دوام روسازي بتني سبز با جايگزيني سرباره چدن در شرايط محيطي يخ زدن-آب شدن و مواد شيميايي يخ زدا

امروزه كاربرد روسازي بتني روز به روز در حال گسترش بوده و به منظور بهبود شرايط اقتصادي و زيست محيطي، كاهش استفاده از سنگدانه هاي طبيعي در پروژه هاي خطي و طويل كه امكان تهيه مصالح با مشخصات مناسب به سختي انجام مي گيرد، حائز اهميت است. جايگزيني سنگدانه ها با مواد مازاد نظير نخاله هاي ساختماني، خرده آسفالت، سرباره و موارد ديگر يكي از راهكارهاي موجود است كه منجر به توليد روسازي بتني سبز مي گردد. در اين پژوهش كاربردي براي ساخت بتن سبز از سرباره مصالح چدن به عنوان جايگزين مصالح سنگي طبيعي ريزدانه با دانه بندي هاي0 تا 3 ميلي متر (ماسه ريز)، 3 تا 6 ميليمتر (ماسه درشت) و جايگزين كامل ريزدانه استفاده شده است. به منظور ارزيابي، آزمايش هاي بتن سخت شده شامل تعيين عمق نفوذ آب در بتن، تعيين شاخص دوام بتن در برابر چرخه هاي يخ زدن-آب شدن و تعيين مقاومت پوسته شدگي بتن در برابر مواد شيميايي يخ زدا انجام گرفته است. نتايج نشان داد كه استفاده از مصالح سرباره چدن، عمق نفوذ آب در بتن نسبت به حد مجاز را افزايش داده و عمر روسازي هاي بتني را تقريبا يك سوم عمر دوام روسازي بتني عادي كاهش خواهد داد. ضريب دوام كليه طرح هاي جايگزيني پايين تر از محدوده 40 بوده و در نتيجه اين نوع بتن، مقاومتي در برابر شرايط يخ زدن- آب شدن نخواهد داشت. آسيب اصلي استفاده از سرباره چدن ريزدانه در برابر شرايط يخ زدن-آب شدن، پوسته شدگي شديد و درنتيجه تغيير وزن و از بين رفتن نمونه بتني مي باشد. در ارتباط با تاثير مواد شيميايي يخ زدا كه يكي از آسيب هاي مهم روسازي هاي بتني مي باشد، بدترين وضعيت مرتبط با جايگزيني سرباره به صورت كامل با مصالح سنگي ريزدانه بوده است اما اين تغيير در اين طرح محدود به يك درجه و خفيف بوده است و در بقيه طرح ها ثابت مي باشد.