بررسي تاثير انوع الياف پليمري (تفكيكي و تركيبي) در خواص دوام روسازي بتني ECC

امروزه استفاده از مواد كامپوزيتي سيماني مسلح به الياف جهت استفاده در روسازي با توجه به داشتن نتايج مطلوب و قابل قبولي در خواص مكانيكي و دوام رواج يافته است. به طور كلي، وجود الياف در ملات ضمن افزايش استحكام خمشي، موجب كنترل ترك خوردگي در بتن مي شود. هدف از اين پژوهش بومي سازي كامپوزيت سيماني مهندسي شده يا ECC با جايگزيني ماده شبه-سيماني سرباره و همچنين بررسي نقش الياف در خواص دوام اين بتن است. در اين پژوهش به منظور ساخت بتن ECC، پروتكل هاي ساخت مورد بررسي قرارگرفت و پس از ساخت نمونه هاي اوليه، مشخص شد كه بايد مصالح درشت دانه در فرآيند اختلاط حذف گردد. خواص دوام بتن عادي، بتن هوازا و بتن هاي ECC (استفاده از الياف پلي وينيل الكل (PVA) و پلي پروپيلن (PP) با نسبت 2% حجم مواد سيماني و تركيبي از هردو، هريك با نسبت 1% حجم موادسيماني و نيز جايگزيني سرباره كوره آهن گدازي به عنوان ماده شبه سيماني در تركيب با سيمان به نسبت حجمي 50%) با انجام آزمون هاي جذب آب نيم ساعته و 24 ساعته، نفوذپذيري تحت فشار آب، دوام بتن تحت تاثير سيكل هاي يخ زدن- آب شدن بر روي طرح هاي اختلاط انجام شده است. نتايج نشان مي دهد كه كامپوزيت سيماني مهندسي شده (ECC) به علت استفاده از الياف، حذف درشت دانه و طرح اختلاط مخصوص، جذب آب و نفوذ پذيري پاييني داشته و همچنين مقاومت بسيار بالايي در برابر عمل يخ زدن- آب شدن از خود نشان داده است؛ به نحوي كه از لحاظ تغييرات طولي و عرضي هيچ گونه تغييري در هيچ يك از طرح ها ايجاد نشده است. همچنين تركيب الياف PP و PVA باعث شده كه بهترين عملكرد بتن در برابر يخ بندان به ثبت برسد به گونه اي كه ضريب دوام نسبي بتن با عدد90، بدون خرابي و ترك خوردگي سطحي به ثبت رسيده است. نتايج بتن ECC نسبت به بتن عادي حاكي از آن است كه دوام اين بتن به طرز قابل ملاحظه اي بهبود يافته است. هرچند بتن هوازا خواص دوام را بهبود مي بخشد اما بتن ECC علي رغم عدم استفاده از ماده هوازا، حجم سيمان بيشتر، جايگزين مواد سيماني با اندازه ريزتر، كاهش مصرف آب و حذف مصالح سنگي درشت دانه باعث بهبود مقاومت بتن در شرايط يخ زدن- آب شدن شده است.