مطالعه آزمايشگاهي تخلخل پذيري بتن خود متراكم با افزودني فيلر غير پوزولاني آهك

در صنعت ساختمان ، تقاضاي استفاده از بتن با دوام با عملكرد مناسب رو به افزايش است. از اين رو استفاده از بتن خود متراكم (SCC) جهت برقرار كردن بسياري از ملزومات تكنولوژي ساختمان مخصوصا در مورد بتن مسلح رو به گسترش مي باشد. همچنين شاهد كمبود آزمايش بر روي تست غير مخرب بتن خود متراكم مي باشيم. حال در اين مورد سوالاتي به وجود مي آيد : آيا مفاهيم مرتبط با مقاومت بتن معمولي (NC) بر روي مقاومت بتن SCC قابل تعميم مي باشد ؟ آزمايشاتي در BME ، دپارتمان تكنولوژي مصالح و ساختمان انجام شده است. هدف از انجام تحقيق ، تعيين دوره سرويس SCC نسبت به بتن معمولي مي باشد. پارامترهاي ثابت و متغير نسبت به مخلوط هاي بتني تعيين شده اند. در اين مورد پارامترهاي ثابت عبارتند از : نوع سيمان CEM III-A 32.5 N-MS و منحني دانه بندي سنگدانه ها. پارامتر هاي متغير شامل نسبت آب به سيمان ، درصد سيمان و درصد آهك مصرفي مي باشد. هدف از اين تحقيق ، بررسي استفاده از افزودني فيلر غير پوزولاني اقتصادي (آهك) در مخلوط بتن SCC مي باشد. مخلوط هاي بتني معمولي و خود متراكم به منظور ايجاد ارتباط بين شاخص تخلخل آماده شده اند. نتايج نشان داد كه مخلوط‌هاي SCC نسبت به NC داراي شاخص بازگشت قابل اعتمادتر و مقادير تخلخل كل كمتري هستند از طرفي درصد ريز دانه و تخلخل كل با يكديگر مرتبط هستند، مخلوط هاي SCC با نسبت آب به ريزدانه (0.29) داراي تخلخل كل ميانگين %10.36 مي باشند. اين مقدار با نسبت آب به محتواي ريزدانه (0.375) حدود %27 افزايش مي يابد تا به طور متوسط به %13.16 تخلخل برسد. در حاليكه مخلوط هاي NC داراي مقاومت جذب آب بيشتري نسبت به SCC به ميزان %65 مي باشند.