امكان سنجي فني و اقتصادي توليد بتن خودتراكم با استفاده از مواد جايگزين در مقايسه با بتن معمولي

امروزه بالغ بر 40 درصد هزينه هاي عمراني صرف تخريب، ترميم يا مقاوم سازي سازه هاي بتني مي گردد. جهت كاهش هزينه هايي از اين قبيل بايستي توليدات بتني بهينه گرديده و از موادي در توليد بتن استفاده گردد كه دوام و ماندگاري بتن را در طول ساليان و در برابر عوامل مخرب تضمين نمايد. تغيير در تكنولوژي ساخت بتن و استفاده ازمواد جايگزين سيمان از بهترين راهكارهاي بهبود دوام و ماندگاري توليدات بتني مي باشد. حال در كنار مشخصات فني مورد نظر مسئله اي كه بسيار حائز اهميت مي باشد سهولت تامين تخصصي و در دسترس بودن مواد مورد نظر جهت توليد بتن ها با مشخصات فني مورد نظر مي باشد. اين مهم آنجا خود را نشان مي دهد كه اكثر كارفرمايان به علت مشكلات تامين و در دسترس نبودن قيد مشخصات فني مطلوب را زده و با امكانات موجود اقدام به توليد بتن با كيفيت نامناسب مي نمايند. بنابراين در پژوهش حاضر علاوه بر بررسي مشخصات فني به مقوله تامين نگاهي ويژه داشته و هزينه هاي تامين نيز بررسي گرديده و در انتها نتيجه گيري به صورت فني و اقتصادي توام صورت خواهد گرفت. جهت بررسي 4 طرح مخلوط بتن با رده مقاومتي يكسان در نظر گرفته مي شود. يك طرح شامل بتن معمولي و مرسوم و سه طرح ديگر شامل بتن خودتراكم با استفاده از مواد جايگزين سيمان در جهت بهبود دوام و ماندگاري بتن مي گردد. در بتن هاي خودتراكم جهت تامين خواص بتن تازه از پودرسنگ آهك، زئوليت و سرباره استفاده مي گردد. پودرسنگ آهك به عنوان جايگزين ماسه و از زئوليت و سرباره به عنوان ماده جايگزين سيمان استفاده مي گردد. در طرح مخلوط بتن خود تراكم معمول، از پودر سنگ به عنوان ماده قوام دهنده بتن استفاده شد. پودر سنگ ماده اي خنثي است و در واكنش هاي هيدراسيون شركت نمي كند. راه كاري ديگر براي ايجاد قوام در بتن خود تراكم استفاده از پودر مواد پوزولاني باشد. علاوه بر ايجاد قوام در بتن تازه، اين مواد با شركت در واكنش پوزولاني، سبب بهبود مشخصات بتن سخت شده خصوصاً دوام آن مي شوند. در اين پژوهش مشخصه هاي دوامي اين بتن ها با توجه به آزمايش هاي مربوطه مقايسه مي گردد. همچنين منابع تامين كننده مواد اوليه و نحوه تامين و قيمت آن ها نيز بررسي مي گردد.