بررسي مقاومت الكتريكي غير تماسي خمير تازه سيمان و ارتباط آن با نسبت آب و ميزان ميكروسيليس

با توجه به اهميت دوام بتن در صنعت ساخت و ساز در ساليان اخير، روش هاي آزمون مختلفي به منظور ارزيابي كيفي و دوامي آن، ارائه شده است. از جمله مهمترين آزمون هايي كه بر روي بتن هاي سخت شده و به منظور ارزيابي دوام آنها صورت مي گرفته است، آزمون ارزيابي مقاومت الكتريكي بتن بوده است. عدم امكان تغيير خواص بتن تازه به منظور دستيابي به مقاومت الكتريكي و در نتيجه ارزيابي دوام در زمان انجام طرح هاي اختلاط موجب ارائه پژوهش هايي در باب اندازه گيري مقاومت الكتريكي بتن تازه در دنيا گرديد. روش هاي مختلف ارزيابي دوام بتن تازه نيز با استفاده از مقاومت الكتريكي وجود دارد كه از جمله آنها مي توان به آزمون هاي تماسي و غيرتماسي اشاره نمود. در اين تحقيق با استفاده از يك روش بومي مقاومت الكتريكي خميرهاي تازه سيمان با نسبت هاي آب به سيمان متفاوت و درصدهاي ميكروسيليس متغير با يكديگر مقايسه شده است. نتايج نشان از كاهش ميزان مقاومت الكتريكي خمير تازه با افزايش ميزان سيمان و ميزان ميكروسيليس دارد.